και γίνομαι ανυπόφορη ώρες ώρες, είναι που μου λείπεις και με πλακώνεις και μου κόβεις την ανάσα αν σε σκεφτώ καλά. Είναι που σβήνει ο εγκέφαλος και νιώθω μόνο αυτή την καρδιά που χωράει σε μια χούφτα, να χορεύει και να ψάχνει τη δική σου. Κι αν σου λείπω κι εσένα, κάνε το βήμα προς το μέρος μου. Αν χορεύει η καρδιά σου για μένα, πάρε με μια αγκαλιά και μην με αφήσεις ποτέ ξανά. Δώσε μου αέρα να αναπνεύσω και χώρο να πετάξω ψηλά, μα κρατά μου ζέστη τη θέση δίπλα σου, και μια λάμπα αναμμένη. Για να βρω εύκολα το δρόμο για το σπίτι.