Έχω προσπαθήσει να γράψω 1.000.000 εισαγωγές και τις έχω σβήσει. Δεν είμαι καλή στις εισαγωγές, οπότε θα το γράψω όπως μου 'ρχεται και θα προσπαθήσω να εξηγήσω παρακάτω. Δεν είναι θέμα για να βγει αρκετό κείμενο έτσι κι αλλιώς.. Ελπίζω να μου βγουν δυο παράγραφοι τουλάχιστον!
Το πρόσεξα χθες αυτό. Όταν κάνω κάτι καλό ή όταν ανακαλύπτω κάτι καλό -μάλλον όχι καλό, επιτυχημένο θα 'λεγα- ενθουσιάζομαι πολύ και θέλω να το δείξω σε όοοοοοοοολο τον κόσμο!!!!!!! Αυτό μπορεί να είναι ένας βαθμός σε μάθημα της εξεταστικής που δεν έπαιζε να το πέρναγα καν (λογιστική ΙΙ με 6;;; ΜΕ 6!!!!!), μία υπέροχη φωτογραφία που τραβήχτηκε (Στην οποία νιώθω σαν μοντέλο. Κι όμως.) και την καμαρώνω παντού (facebook, MSN), μια ανάρτηση στο blog μου που με κάνει τόσο περήφανη που στέλνω links όπου τύχει, ένα συγκρότημα που ανακάλυψα τελευταία, κ.α.
Έχω γράψει 2 παραγράφους μέχρι τώρα και πάω για 3η... Είμαι πολύ περήφανη για τον εαυτό μου! Τι έλεγα; Α, ναι. Ώρες ώρες πιστεύω ότι μπορεί να φαίνομαι λίγο ψωνάκι, ή λίγο τρελή γιατί όταν είμαι ενθουσιασμένη για κάτι προσπαθώ να "χώσω" αυτό το "κάτι" σε οποιαδήποτε συζήτηση. Π.χ. "Σήμερα πήγα για καφέ με τα παιδιά -δεν θα το πιστέψεις! κατάφερα επιτέλους να μάθω να παίζω το τάδε πολύ δύσκολο τραγούδι στο αρμόνιο!" Και ο συνομιλητής μου πρέπει να μου πει κάτι του στυλ "Μπράβο! Είσαι απίστευτη/τέλεια/μεγάλο ταλέντο στη μουσική!"
Έπρεπε να έχω έρθει στον φιλόξενο πλανήτη σας με οδηγίες χρήσης.
Είμαι ψώνιο;
Αυτάααααα...
Σχόλια