Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μετά από αυτό είμαι έτοιμη για το Survivor!

Μ' αρέσει να φαντάζομαι τον εαυτό μου σε ακραίες καταστάσεις. Να αναρωτιέμαι πως θα αντιμετώπιζα διάφορα προβλήματα, αν είμαι δυνατός χαρακτήρας, κ.τ.λ. Με αφορμή τις ταινίες Buried, Cellular και άλλες που δεν είναι αρκετά σημαντικές για να καταγραφούν στον σκληρό μου, θυμήθηκα κάτι άκυρες σκέψεις που μου 'ρχονται μερικές φορές. Τι θα έκανα αν δεν μπορούσα να σώσω τον εαυτό μου σε μία τέτοιου είδους περιπέτεια, αλλά έπρεπε να βασιστώ σε κάποιον άκυρο. Και το χειρότερο; Να μην θέλει να με βοηθήσει κιόλας!

Κατ' αρχάς, κάθομαι και σκέφτομαι το πως θα μπορούσα να φανώ πιστευτή. Ας μην γελιόμαστε! Αν έπαιρνα οποιονδήποτε από σας τηλέφωνο λέγοντας ότι έχουν μπει κλέφτες στο σπίτι και κρύβομαι στο υπόγειο, θα νομίζατε ότι βαριέμαι του θανατά και ότι δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω! Και δεν σας κατηγορώ. Κάτι τέτοια λέω κάθε φορά που βαριέμαι του θανατά και δεν έχω τίποτα καλύτερο να κάνω και αρχίζω να παίρνω τηλέφωνο όποιον βρω μπροστά μου. Γιατί δεν έχω κοινωνική ζωή. Γιατί δεν έχει τίποτα καλό η τηλεόραση. Γιατί έτσι!

Σκέφτομαι λοιπόν να διαλέξω μία φράση "κωδικό", την οποία θα μπορώ να χρησιμοποιήσω σε μία τηλεφωνική συνομιλία. Θα συνεννοηθώ με τους φίλους μου, έτσι ώστε αν βρεθώ ποτέ σε πραγματικό κίνδυνο και τους πάρω τηλέφωνο και χρησιμοποιήσω αυτή τη φράση, να με πάρουν στα σοβαρά, να κινητοποιηθεί ο κρατικός μηχανισμός, να σωθώ και να βγω στα κανάλια αποκαλύπτοντας το απίστευτο σχέδιό μου, να γίνω επιτέλους διάσημη και να βγω σ' όλα τα παράθυρα και στην Τατιάνα.

Να δηλώσω τα εξής, μιας και πλησιάζουμε στο τέλος: Δεν είμαι παρανοϊκή! Η συμφορά της διπλανής πόρτας μπορεί να συμβεί στον καθένα! Έτσι ανυποψίαστη ήταν και η καψερή η Kim, και να τι τράβηξε! Και όχι, δεν πρόκειται να πιστέψω το "συμβαίνει μια στις χίλιες, σιγά μην είσαι εσύ η επόμενη". Και αυτό γιατί γενικά σαν άνθρωπος είμαι πολύ άτυχη. Ξέρω απ' έξω τους νόμους του Μέρφυ, γιατί τους έχω επαληθεύσει όλους κατά καιρούς. Δεν το ρισκάρω, λοιπόν!

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οκ, υπάρχει ακροατήριο.

Γεια. Το σημερινό μέιλ δεν θα το λάβω υπ' όψιν. Εννοώ δεν θα μετρήσει στο "μην στείλεις άλλο μέιλ". Συγγνώμη που ανησύχησες. Δεν πίστευα ότι θα το δεις για κάποιο λόγο, το έγραψα για να το αποτυπώσω με λέξεις επειδή είχα φρικάρει και δεν το είχα καταλάβει. Από δω και πέρα όμως, αλήθεια, όχι άλλο μέιλ . Δεν με ενοχλεί να διαβάζεις, έτσι κι αλλιώς δεν είχα ποτέ θέμα να μοιραστώ τις σκέψεις μου.  Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα. Πήγα και πήρα πιγκάλ, καλάθι και τα συναφή. Ταιριάζουν με τη σημερινή μέρα, δε βρίσκεις; Με αφορμή ένα τικ τοκ έκανα έναν πολύ μεγάλο ειρμό σκέψης, κατέληξα στο ότι εν τέλει μου αρέσουν απίστευτα πολύ οι ρομαντικές πράξεις αλλά όχι η εμπορευματοποίησή τους. Με λίγα λόγια, θέλω πράξεις σε άκυρες φάσεις, όλον τον χρόνο. Πρώτον, γιατί μου αρέσουν, προφανές αυτό. Δεύτερον γιατί θεωρώ σωστό να κάνει ένας άνθρωπος την κίνηση επειδή θέλει να την κάνει, ανά πάσα στιγμή, και όχι επειδή υπάρχει κάποιο έθιμο. Αλλά ναι, ρομαντικές πράξεις, λιώνω σαν κεράκι. Έχεις κά