Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το ζαχαροπλαστείο.

Χθες ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στο 2ο έτος.

Αρκετά τρομακτικό, γιατί μετά άρχισα να σκέφτομαι το επαγγελματικό μου μέλλον και το πως μπορεί να τα φέρει η ζωή γενικότερα. Και μετά με έπιασε ο συνηθισμένος φόβος που με πιάνει ότι δεν θα πάρω ποτέ πτυχίο, οπότε λέω τι γίνεται τώρα;

Θ' ανοίξω ζαχαροπλαστείο/καφετέρια. Να εξηγήσω. Το μαγαζί στην είσοδο θα είναι ένα συνηθισμένο ζαχαροπλαστείο, αλλά θα μπαίνεις σ' έναν διάδρομο και θα σε οδηγεί σε μία εσωτερική καφετέρια γεμάτη πουφ και πολύχρωμες κούπες.

Και όλοι θα είναι ξυπόλητοι! Θα είναι σαν το μπόουλινγκ που υποχρεούσαι να φορέσεις εκείνα τα χαζά παπούτσια, αλλά εδώ θα μένεις με τις κάλτσες και θα έχει πολύ μαλακά χαλιά. Και πολλά χρώματα. Πάρα μα πάρα πολλά χρώματα. Και πολλά γλυκά!

Θα μου πεις τι τα γράφω όλα αυτά τώρα; Ψαρεύω πελάτες, βέβαια! Λίγα χρόνια νωρίτερα μεν, αλλά και πάλι!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Είμαι ένας τυχαίος αναγνώστης που βρήκα τυχαία το blog σου και διάβασα τυχαία κάποια άρθρα. Λάτρεψα το ζαχαροπλαστίο/καφετέρια σου.
Όταν το ανοίξεις πόσταρε εδώ.
Τα λέμε!
Ο χρήστης Alexandra είπε…
Είμαι στο 3ο έτος και αγχώνομαι και εγώ για το μέλλον!
Τί ωραίο ζαχαροπλαστείο!! Μου θυμίζει Alice in wonderland! :)
Ο χρήστης Arven είπε…
Τώρα κατάλαβα γιατί με έχεις από κοντά! ΑΡΝΟΥΜΕ κυρία μου! ΑΡΝΟΥΜΕ! :P
Ο χρήστης Thunder είπε…
>Ανώνυμε: Η τύχη ήταν με το μέρος μου σήμερα δηλαδή! Μ' αρέσει όταν βρίσκουν από τύχη το blog μου ανάμεσα σε τόσα και τόσα που υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι γίνομαι διάσημη. Ναι!!!! :D

>Αλεξάνδρα: Να μαντέψω ότι θα σε έχω συχνή πελάτισσα τότε :)

>Αλέξανδρε: Άν θες να ξέρεις έχω κι εγώ ταλέντο στη ζαχαροπλαστική! Θα ανεβάσω και πειστήρια, αν και τα 'χεις δει ήδη! :Ρ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το μαξιλάρι

μυρίζει σαν εσένα, αλλά το μύρισα μόνο τρεις φορές. Τόσες επέτρεψα στον εαυτό μου. Ίσα για να εντυπώσω την ανάμνηση στη μνήμη μου, ίσα να πληγώσω το μυαλό μου λίγο ακόμα. Και μετά έδωσα να το μυρίσουν κι άλλοι, και τους λέω "να, δείτε, αυτή είναι η αύρα του ανθρώπου μου" αλλά μου λένε ότι δεν μυρίζουν τίποτα και ότι δεν έχω πια άνθρωπο.  Αλλά εγώ μέσα μου νιώθω λες και ζω μέσα σε ένα κακό όνειρο και απλά κάνω υπομονή να ξυπνήσω αλλά δεν ξυπνάω ποτέ και τελικά δεν είναι μόνο μέσα στο κεφάλι μου όλο αυτό και πονάω και φοβάμαι αλλά δεν φοβάμαι πια. Και δεν πονάω πια. Και δεν νιώθω πια.

Την πρώτη φορά που πετάξαμε αετό

-ή μάλλον που προσπάθησαν οι γονείς μου να πετάξουν- ήμουν δύο χρονών. Δεν είχε αέρα, οπότε ο αετός δεν ανέβηκε ποτέ. Και τότε (σύμφωνα με μαρτυρίες) έπιασα τον αετό με τα δύο -ομολογουμένως μικρά- χέρια μου και άρχισα να τον ταρακουνάω με απίστευτη τσαντίλα, γιατί σα δε ντρεπόταν που δεν ήθελε να πετάξει στον ουρανό. Το μυαλό μου τότε δεν μπορούσε να χωνέψει ότι δεν έφταιγε αυτό που έβλεπα μπροστά μου, αλλά η έλλειψη αέρα. Κάτι αόρατο δηλαδή, το οποίο δεν είχα τη δυνατότητα να αντιληφθώ. Τόσα χρόνια μετά, η κατάληξη αυτής της ιστορίας επαναλαμβάνεται στη ζωή μου κατά καιρούς. Αλλά εγώ -σαν ένα χαζό παιδάκι δύο χρονών- ακόμα τσαντιζομαι με τον αετό.

Πετάχτηκα κατά τις πέντε σήμερα

και μετά δεν μ' έπαιρνε ο ύπνος. Δεν ξέρω τί συνέβη, αλλά το συμπέρασμα είναι ότι τώρα, στις 10:30, πίνω τον πρώτο καφέ της ημέρας. Παίρνω το λεωφορείο αυτές τις μέρες γιατί δεν έχω όρεξη να διαχειριστώ τους οδηγούς της Αθήνας. Αυτό μου δίνει χρόνο να σκεφτώ πράγματα. Σήμερα το πρωί λοιπόν σκεφτόμουν για την ποιότητα των ανθρώπων. Δεν με καλύπτουν οι λέξεις «καλός» και «κακός» για να χαρακτηρίσω ανθρώπους. Το κριτήριο για μένα είναι ο βαθμός ενσυναίσθησης. Το πόσο ικανοί είμαστε να μπούμε ο ένας στα παπούτσια του άλλου. Αν το σκεφτείς, μπορεί ένας άνθρωπος να θεωρείται καλός (καλός χριστιανός, καλός επαγγελματίας, καλός οικογενειάρχης), αλλά να είναι ένα άτομο με παρωπίδες, ρατσιστής κλπ, που για μένα σημαίνει ότι έχει εξαιρετικά χαμηλό βαθμό ενσυναίσθησης. Βαριέμαι να το εξηγήσω παραπάνω, εμπιστεύομαι ότι έχεις καταλάβει τί εννοώ. Εν τέλει καταλήγω στο γεγονός ότι με αυτό το κριτήριο αξιολογώ τους ανθρώπους όλη μου τη ζωή. Δεν το είχα καταλάβει. Εκτός αυτού, αντιλαμβάνομαι ότι έχω