(Μετά το) Πάσχα.

Η αγαπημένη μου εβδομάδα από άποψη φαγητού είναι η βδομάδα του Πάσχα.

Σε γενικές γραμμές συχαίνομαι να τρώω ξαναζεσταμένο φαγητό. Πάντα μου μυρίζει κάπως περίεργα και καταλήγω να το παρατάω στην άκρη και να μπουκώνω με ψωμιά. Όχι τώρα όμως. Ό,τι ξεμένει απ' το Πάσχα (αυγά, κοκορέτσι, κτλ) μοιάζει με την πιο απίστευτη λιχουδιά που θα μπορούσε να μου εμφανίσει κανείς.

Αυτό όμως είναι το μόνο ευχάριστο. Γιατί η περίοδος μετά το Πάσχα μου βγάζει κάτι του στυλ «νομίζεις ότι κάνεις διακοπές τώρα, αλλά άμα κοιτάξεις στο άμεσο μέλλον θα δεις μία εξεταστική να σε μουτζώνει». Και η σκέψη ότι άμα δεν τα περάσω όλα τώρα μένω πίσω ένα εξάμηνο δε μπορώ να πω ότι συμβάλλει στην χαλάρωσή μου.

Πώς καταφέρνω και φέρνω το θέμα πάντα γύρω απ' την εξεταστική;

Και μιας και το θυμήθηκα,
ΥΓ:
τρΑΊνο, αΥγά, αΥτί. Γιατί έτσι.