Η βιβλιοθήκη της σχολής πρέπει να 'ναι από τα ελάχιστα μέρη που σου ρίχνουν δολοφονικά βλέμματα με το τρίξιμο μιας καρέκλας ή ένα φτέρνισμα. Κι εμένα μ' έχουν πιάσει από προχθές οι αλλεργίες μου οπότε το τελευταίο δίωρο κοντεύω να φάω ξύλο.
Σε ένα μάθημα που λέγεται Τραπεζική-Χρηματοοικονομική έχουμε μια νεαρή καθηγήτρια, η οποία αποφάσισε σ' αυτό το εξάμηνο να δώσει θέματα για εργασίες για να μας βοηθήσουν στο τέλος στη βαθμολογία.
Η δεσποινίδα πρέπει να ψιλοτρόμαξε (μόνο που δεν πέσαμε να την φάμε βασικά-πως αλλιώς να αντιδράσει κανείς στη φράση «έξτρα βαθμός»;) και παραλίγο να το πάρει πίσω (αμ δε!). Οπότε χωρίς πολλά πολλά πήραμε τα θεματάκια.
Εν τω μεταξύ, κανένα βιβλίο απ' την προτεινόμενη βιβλιογραφία δεν υπάρχει εδώ! Πάλι θα με φάνε οι δρόμοι με λίγα λόγια. Και απ' ό,τι φαίνεται οι συγγραφείς δεν έχουν ξανακούσει το concept του «πιστωτικού κινδύνου». Η βικιπέδια πάλι, ναι, οπότε και αυτή η εργασία θα καταλήξει να αναφέρει σαν πηγή ένα-δύο βιβλία και μετά το κλασικό «Αναζήτηση στο internet».
Και αχ, πόσο βαριέμαι!
Και αχ, πόσο βαριέμαι!
Σχόλια