Ή αλλιώς τατουάζ. Μορφή τέχνης που αποτυπώνεται σε ένα σώμα και κρατάει για πάντα και πάντα και πάντα. Προσποιούμαι ότι δεν υπάρχει λέιζερ, γιατί κατά τη γνώμη μου αν κάποιος πάει να κάνει τατουάζ πρέπει να έχει το σκεπτικό ότι θα το «κουβαλά» μαζί του για πάντα και πάντα και πάντα, όχι ότι είναι σκουλαρίκι να το βγάλει όταν αλλάξει γνώμη. Σχεδιάζω το τατουάζ που θέλω να κάνω εδώ και πολύ καιρό. Από τότε που πήγαινα σχολείο ήξερα τι συναίσθημα ήθελα να συμβολίζει (το έχω γράψει και στη λίστα προηγούμενου ποστ), αλλά ακόμα δεν έχω βρει πως ακριβώς να το αποτυπώσω. Τουλάχιστον ξέρω σε ποιον θα το κάνω και που θέλω να είναι. Υπάρχουν άλλοι όμως που όλα αυτά δεν τα παίρνουν υπ' όψιν. Φυσικά δεν μπορώ να κάνω κουμάντο στο τι κάνει ο καθένας με το κορμί του, αλλά υπάρχουν κάποια πράγματα που δεν καταπίνονται εύκολα. Γιατί -εντάξει, πες ότι ξύπνησε ο άλλος σήμερα και είπε να «χτυπήσει» το οτιδήποτε χωρίς σοβαρή σκέψη. Με γεια του με χαρά του. Αλλά αν αυτό το οτιδήποτε είναι λέξη ή φρ