Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Όσο και να τους αγαπώ

αυτούς τους τέσσερις τοίχους, υπάρχουν στιγμές που με πνίγουν και θέλω να εξαφανίζομαι. Με πνίγουν γιατί είναι πολύ μικρός ο χώρος για να χωρέσει η απουσία σου και δυσκολεύομαι να πάρω ανάσα. Και φεύγω. Κανονίζω το ένα πράγμα μετά το άλλο, γυρίζω σαν τη σβούρα μέχρι να κουραστώ αρκετά για να γυρίσω σπίτι και να καταφέρω να αποκοιμηθώ, ακόμα ένα βράδυ χωρίς εσένα. Και ταυτόχρονα να ελπίζω να κάνω αρκετά βαθύ ύπνο ώστε να μην δω ούτε μισό όνειρο.
Αποτυχία.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οκ, υπάρχει ακροατήριο.

Γεια. Το σημερινό μέιλ δεν θα το λάβω υπ' όψιν. Εννοώ δεν θα μετρήσει στο "μην στείλεις άλλο μέιλ". Συγγνώμη που ανησύχησες. Δεν πίστευα ότι θα το δεις για κάποιο λόγο, το έγραψα για να το αποτυπώσω με λέξεις επειδή είχα φρικάρει και δεν το είχα καταλάβει. Από δω και πέρα όμως, αλήθεια, όχι άλλο μέιλ . Δεν με ενοχλεί να διαβάζεις, έτσι κι αλλιώς δεν είχα ποτέ θέμα να μοιραστώ τις σκέψεις μου.  Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα. Πήγα και πήρα πιγκάλ, καλάθι και τα συναφή. Ταιριάζουν με τη σημερινή μέρα, δε βρίσκεις; Με αφορμή ένα τικ τοκ έκανα έναν πολύ μεγάλο ειρμό σκέψης, κατέληξα στο ότι εν τέλει μου αρέσουν απίστευτα πολύ οι ρομαντικές πράξεις αλλά όχι η εμπορευματοποίησή τους. Με λίγα λόγια, θέλω πράξεις σε άκυρες φάσεις, όλον τον χρόνο. Πρώτον, γιατί μου αρέσουν, προφανές αυτό. Δεύτερον γιατί θεωρώ σωστό να κάνει ένας άνθρωπος την κίνηση επειδή θέλει να την κάνει, ανά πάσα στιγμή, και όχι επειδή υπάρχει κάποιο έθιμο. Αλλά ναι, ρομαντικές πράξεις, λιώνω σαν κεράκι. Έχεις κά