Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Νομίζεις ότι θα έχω κρεβάτι

κάποια στιγμή; Εγώ νομίζω πως ναι. Μετά από ενάμιση χρόνο έχω ξεχάσει πώς είναι να έχει κανείς υπνοδωμάτιο. Αλλά μπορώ να σου πω ότι δεν μου λείπει σαν έννοια. Πάντα άραζα στην πολυθρόνα μου. Το υπνοδωμάτιο το είχα μόνο για ύπνο. 
Αυτό που μου λείπει είναι να έχω καναπέ. Μου φαίνεται πολύ περίεργο τις λίγες φορές που μαζεύονται τα σκεπάσματα και χρησιμοποιείται ως καναπές. Παρόλα αυτά, δεν θα ήθελα να έχω κρεβάτι εδώ μέσα, γιατί τότε θα έμοιαζε με φοιτητικό σπίτι.
Μου λείπει το στρώμα του κρεβατιού μου πάντως, αλλά ευτυχώς έχει βγει πολύ άνετος ο καναπές αυτός. Επίσης θέλω να πάρω πράγματα για τους τοίχους σιγά σιγά, είναι πολύ άδειοι για τα γούστα μου. 
Έχω αρχίσει και δεν θέλω τη συγκεκριμένη πολυθρόνα. Την είχα πάρει όταν είχα συγκεκριμένο μπάτζετ οπότε δεν είχα απαιτήσεις, αλλά τώρα θέλω κάτι που να αντιπροσωπεύει περισσότερο την αισθητική μου. Δυστυχώς για μένα, την αισθητική μου την αντιπροσωπεύει πολυθρόνα που δεν μπορώ να σηκώσω μόνη μου από το βάρος και αυτό είναι ένα γεγονός που δεν με κάνει να νιώθω άνετα. Και ο καναπές μου μου δίνει την ίδια άσχημη αίσθηση. Το ότι χρειάζεται να έχω και άλλα άτομα εδώ για να μεταφερθεί ο καναπές (και ότι δεν μπορώ μόνη μου) με κάνει να νιώθω ότι πνίγομαι. Γενικά όταν δεν μπορώ να κάνω κάτι μόνη μου, χωρίς βοήθεια, πνίγομαι.
Γενικά δεν είναι πολύ υγιές αυτό, χαίρω πολύ. Αλλά είναι η κατασκευή μου τέτοια, που σημαίνει ότι δεν μπορώ να το αλλάξω ως δια μαγείας. Μόνο να το διαχειριστώ μπορώ. Όταν πρέπει να βασίζεσαι όλη σου τη ζωή στις δικές σου πλάτες, όταν οι γύρω σου σου υπόσχονται πράγματα και εν τέλει δεν τα κάνουν, μετά πώς να εμπιστευτείς; Θέλει κόπο το να ρίξεις τις άμυνές σου και να εμπιστευτείς ότι κάποιος είναι ομάδα μαζί με εσένα και ότι δεν είσαι μόνος στο παιχνίδι.
Γι'αυτό το λόγο δεν μπορώ να ακούω πολλές κουβέντες. Προτιμώ κάτι να γίνει ξαφνικά, σαν ευχάριστη έκπληξη, παρά να με έχει διαβεβαιώσει κάποιος ότι θα γίνει και να μην γίνει. Τότε γίνομαι ακόμα πιο στρείδι απ' ο,τι είμαι ήδη. Αν ήταν ανοιχτή μία μικρή χαραμάδα στο κέλυφος μέχρι εκείνη την ώρα, κλείνει ερμητικά πλέον.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Οκ, υπάρχει ακροατήριο.

Γεια. Το σημερινό μέιλ δεν θα το λάβω υπ' όψιν. Εννοώ δεν θα μετρήσει στο "μην στείλεις άλλο μέιλ". Συγγνώμη που ανησύχησες. Δεν πίστευα ότι θα το δεις για κάποιο λόγο, το έγραψα για να το αποτυπώσω με λέξεις επειδή είχα φρικάρει και δεν το είχα καταλάβει. Από δω και πέρα όμως, αλήθεια, όχι άλλο μέιλ . Δεν με ενοχλεί να διαβάζεις, έτσι κι αλλιώς δεν είχα ποτέ θέμα να μοιραστώ τις σκέψεις μου.  Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα. Πήγα και πήρα πιγκάλ, καλάθι και τα συναφή. Ταιριάζουν με τη σημερινή μέρα, δε βρίσκεις; Με αφορμή ένα τικ τοκ έκανα έναν πολύ μεγάλο ειρμό σκέψης, κατέληξα στο ότι εν τέλει μου αρέσουν απίστευτα πολύ οι ρομαντικές πράξεις αλλά όχι η εμπορευματοποίησή τους. Με λίγα λόγια, θέλω πράξεις σε άκυρες φάσεις, όλον τον χρόνο. Πρώτον, γιατί μου αρέσουν, προφανές αυτό. Δεύτερον γιατί θεωρώ σωστό να κάνει ένας άνθρωπος την κίνηση επειδή θέλει να την κάνει, ανά πάσα στιγμή, και όχι επειδή υπάρχει κάποιο έθιμο. Αλλά ναι, ρομαντικές πράξεις, λιώνω σαν κεράκι. Έχεις κά