και δεν ξαφνιάστηκε κανείς, εννοείται. Μοιάζει ψέμα το χθεσινό, κλεμμένη στιγμή, όνειρο. Και άνοιξα τα μάτια μου και δεν μπορώ να πάρω ανάσα. Πονάει το στομάχι μου. Δεν μπορώ να ανασάνω και πονάει το στομάχι μου. Δεν μπορώ να ανασάνω. Δεν. Μπορώ. Να. Ανασάνω. Αγκαλιά άδεια. Χέρια άδεια. Γιατί; Γιατί; Πάλι και πάλι και πάλι απ'την αρχή.
Γεια. Το σημερινό μέιλ δεν θα το λάβω υπ' όψιν. Εννοώ δεν θα μετρήσει στο "μην στείλεις άλλο μέιλ". Συγγνώμη που ανησύχησες. Δεν πίστευα ότι θα το δεις για κάποιο λόγο, το έγραψα για να το αποτυπώσω με λέξεις επειδή είχα φρικάρει και δεν το είχα καταλάβει. Από δω και πέρα όμως, αλήθεια, όχι άλλο μέιλ . Δεν με ενοχλεί να διαβάζεις, έτσι κι αλλιώς δεν είχα ποτέ θέμα να μοιραστώ τις σκέψεις μου. Του Αγίου Βαλεντίνου σήμερα. Πήγα και πήρα πιγκάλ, καλάθι και τα συναφή. Ταιριάζουν με τη σημερινή μέρα, δε βρίσκεις; Με αφορμή ένα τικ τοκ έκανα έναν πολύ μεγάλο ειρμό σκέψης, κατέληξα στο ότι εν τέλει μου αρέσουν απίστευτα πολύ οι ρομαντικές πράξεις αλλά όχι η εμπορευματοποίησή τους. Με λίγα λόγια, θέλω πράξεις σε άκυρες φάσεις, όλον τον χρόνο. Πρώτον, γιατί μου αρέσουν, προφανές αυτό. Δεύτερον γιατί θεωρώ σωστό να κάνει ένας άνθρωπος την κίνηση επειδή θέλει να την κάνει, ανά πάσα στιγμή, και όχι επειδή υπάρχει κάποιο έθιμο. Αλλά ναι, ρομαντικές πράξεις, λιώνω σαν κεράκι. Έχεις κά
Σχόλια