Κοίταζα ένα ποστ που είχα γράψει πριν από κάτι αιώνες, με τίτλο «Αγαπητό ημερολόγιο», και συνειδητοποίησα ότι ποτέ δεν ήμουν καλή στο να βγάζω τα εσώψυχά μου σ' ένα κομμάτι χαρτί.
Πιστέψτε με, είχα προσπαθήσει πολύ. Υποθέτω πως αυτή η μανία με είχε πιάσει από τις πολλές αμερικάνικες ταινίες που έβλεπα. Κάτι παρόμοιο με τα κατοικίδια ένα πράμα. Οπότε μια στο τόσο μ' έπιανε η μανία να γράφω σ' ένα τετράδιο με λουκέτο και ευχάριστη «ροζ» μυρωδιά.
Είναι ευχάριστο όμως να θυμάσαι το παραμικρό; Έχει τύχει να διαβάσω ένα ημερολόγιο που είχα κρατήσει για κάνα δίμηνο όταν πήγαινα γυμνάσιο και -εκτός του ότι θυμήθηκα κάποιες στενάχωρες καταστάσεις- τσαντίστηκα κιόλας γιατί δε συμφωνούσα με αυτά που έγραφα, ή μου φαίνοταν γελοία. Ένοιωθα διχασμένη προσωπικότητα!
Οπότε ρωτώ: γιατί να μπει κανείς στη διαδικασία να κρατήσει ημερολόγιο, αν μετά του χαλάει τη διάθεση κιόλας; Κάποιοι λένε ότι τους ανακουφίζει γιατί νοιώθουν ότι λένε αυτά που τους απασχολούν σε κάποιον. Άμα βρει κανένας άσχετος αυτά που γράφεις όμως, τότε να δεις ανακούφιση.
Κάποτε είχε πάρει να διαβάσει μια κοπέλα το ημερολόγιό μου. Δεν με πολυένοιαζε γιατί έκανα μια απλή καταγραφή γεγονότων, οπότε δεν υπήρχε κάποιο μυστικό εκεί μέσα. Τα έγραφα και στα αγγλικά κιόλας για εξάσκηση (τρομάρα μου). Και τότε πήρε ένα στυλό και άρχισε να διορθώνει συντακτικά λάθη!
Προτιμώ λοιπόν να τα λέω μια κι έξω! Στα προφορικά τουλάχιστον δεν προλαβαίνει να πέσει λογοκρισία!
Πιστέψτε με, είχα προσπαθήσει πολύ. Υποθέτω πως αυτή η μανία με είχε πιάσει από τις πολλές αμερικάνικες ταινίες που έβλεπα. Κάτι παρόμοιο με τα κατοικίδια ένα πράμα. Οπότε μια στο τόσο μ' έπιανε η μανία να γράφω σ' ένα τετράδιο με λουκέτο και ευχάριστη «ροζ» μυρωδιά.
Είναι ευχάριστο όμως να θυμάσαι το παραμικρό; Έχει τύχει να διαβάσω ένα ημερολόγιο που είχα κρατήσει για κάνα δίμηνο όταν πήγαινα γυμνάσιο και -εκτός του ότι θυμήθηκα κάποιες στενάχωρες καταστάσεις- τσαντίστηκα κιόλας γιατί δε συμφωνούσα με αυτά που έγραφα, ή μου φαίνοταν γελοία. Ένοιωθα διχασμένη προσωπικότητα!
Οπότε ρωτώ: γιατί να μπει κανείς στη διαδικασία να κρατήσει ημερολόγιο, αν μετά του χαλάει τη διάθεση κιόλας; Κάποιοι λένε ότι τους ανακουφίζει γιατί νοιώθουν ότι λένε αυτά που τους απασχολούν σε κάποιον. Άμα βρει κανένας άσχετος αυτά που γράφεις όμως, τότε να δεις ανακούφιση.
Κάποτε είχε πάρει να διαβάσει μια κοπέλα το ημερολόγιό μου. Δεν με πολυένοιαζε γιατί έκανα μια απλή καταγραφή γεγονότων, οπότε δεν υπήρχε κάποιο μυστικό εκεί μέσα. Τα έγραφα και στα αγγλικά κιόλας για εξάσκηση (τρομάρα μου). Και τότε πήρε ένα στυλό και άρχισε να διορθώνει συντακτικά λάθη!
Προτιμώ λοιπόν να τα λέω μια κι έξω! Στα προφορικά τουλάχιστον δεν προλαβαίνει να πέσει λογοκρισία!
Σχόλια