Ένα πολύ αστείο blog

Ο ενθουσιασμός που είχα μόλις έφτασε η μέρα που βγήκε αυτή η ανυπέρβλητα φανταστική ταινία στο σινεμά μπορεί να συγκριθεί μόνο με 2 σουφλέ καραμέλας με παγωτό βανίλια, 3 βάφλες με μερέντα, μπάλες παγωτού φράουλα-βανίλια και τριμμένο μπισκότο και 2 μπολάκια παγωμένο γιαούρτι φράουλα-κλασική με σοκολάτα και smarties. Ταυτόχρονα. Δεν θα κάτσω να γράψω περί τίνος πρόκειται γιατί με μια απλή αναζήτηση μπορείτε να βρείτε την πλοκή. Αυτό που έχω να πω εγώ είναι ότι χαίρομαι απίστευτα που δεν κατακρεούργησαν το βιβλίο κατά τη μεταφορά του σε ταινία, αλλά τήρησαν πιστά τα γεγονότα του και έκαναν αλλαγές μόνο όπου ήταν απαραίτητο για τη σωστή ροή των σκηνών. Το μόνο που με πείραξε λίγο ήταν οι λήψεις. Στα περισσότερα σημεία δράσης έμοιαζε λες και κάποιος κυνηγούσε τους πρωταγωνιστές στο κατόπι με μια κάμερα παραμάσχαλα. Όχι ότι θα μ' άρεσε να είναι τελείως σταθερή η κάμερα, απλά να τους ακολουθεί χωρίς να νομίζεις ότι ανά πάσα στιγμή θα του φύγει του κάμεραμαν απ' τα χέρια. Το ότι

Δεν είμαι στα καλά μου τώρα τελευταία εγώ. Και κάθε φορά που δεν είμαι στα καλά μου φέρνω σβούρα τα έπιπλα του δωματίου επειδή έχω ένα θεματάκι με τις αλλαγές και με αυτόν τον τρόπο ξεγελάω τον εαυτό μου ότι μπαίνω σε εντελώς καινούριο χώρο κάθε φορά. Αυτό βέβαια κρατάει για δυο-τρεις βδομάδες το πολύ. Δεν ξέρω τι φταίει. Ίσως φταίει το ότι καλυτέρεψε ο καιρός και νοιώθω ότι σκάω όταν κάθομαι μες στο σπίτι όσο είναι πάνω ο ήλιος. Ίσως φταίει ο ανάδρομος Ερμής. Ίσως το φενγκ σούι. Το σίγουρο πάντως είναι (και πραγματικά δεν μπορώ να πιστέψω ότι το λέω ΕΓΩ αυτό) ότι θέλω να έρθει το καλοκαίρι! Και δεν μπορώ να πω ότι μου 'χουν λείψει τα μπάνια, οι βόλτες ή δεν ξέρω κι εγώ τι άλλο. Μου 'χει λείψει ο ήλιος! Αυτό το καθαρό φως που μόλις πέφτει πάνω μου με πιάνει μια χαρά και μια αισιοδοξία -κάτι που μου 'χει λείψει τον τελευταίο καιρό αρκετά. Γι' αυτό λάμψε ήλιε γιατί εδώ που ζούμε είσαι το μοναδικό πράγμα που δεν θα μπορέσουν να ξεπουλήσουν στο τέλος...

Μια συνηθισμένη κίνηση όταν ένας blogger βρίσκεται σε τέλμα ιδεών είναι να κάνει μια αναζήτηση τύπου «What to blog about» και να προσευχηθεί στα ουράνια πνεύματα του blogging, το αποτέλεσμα να βοηθήσει την κατάσταση. Αυτή τη φορά όμως είχα τη φαεινή ιδέα να κάνω το ακριβώς αντίθετο: «What NOT to blog about»! Δηλαδή, τι δεν πρέπει να κάνει κανείς όταν γράφει. Και εννοείται πως μιας και είμαι πνεύμα αντιλογίας, αυτό ακριβώς θα κάνω! Λοιπόν, η λίστα έχει ως εξής: Να μην αφήνεις το blog χωρίς καινούρια ποστ: Ελάτε τώρα! Αυτό ήταν το πιο εύκολο μιας και δεν έχω ιδέα για το τι να γράψω! Να μην κλέβεις υλικό: ΟΚ τότε, μόλις έκλεψα αυτή την φανταστική εικόνα με το σήμα του Copyright! Να μην αγνοείς τους αναγνώστες σου: Μέχρι το τέλος αυτού του ποστ θα... όχι. Δεν μπορώ να συνεχίσω αυτή τη λίστα.. Μόλις συνειδητοποίησα την εικόνα από πάνω και μ΄ έπιασε λιγούρα... Σι γιού!