Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Πρέπει να κουβαλάω ένα μπλοκάκι μαζί μου πάντα.

Πολλές φορές μου 'ρχεται η επιφοίτηση για κάτι που σκεφτόμουν πολλές συνεχόμενες ώρες, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν έχω που να το σημειώσω για να μην το ξεχάσω, και τελικά -ενώ πείθω τον εαυτό μου ότι θα το θυμάμαι μέχρι να πάω σπίτι- το ξεχνώ μέσα στο επόμενο λεπτό. Αυτό το κείμενο θα γίνει πιο κατανοητό σε λίγο. Πίνκυ Πρόμις! (Θυμάσαι, Άλεξ;)

Θέμα για blog post. Μου 'ρχεται ένα γαμάτο θέμα στο μυαλό που θα είναι γεμάτο γαμάτες ατάκες και γαμάτο τίτλο. Μέσα σε πέντε λεπτά το 'χω ξεχάσει, γιατί θα είμαι έξω και εκείνη τη στιγμή σίγουρα θα κάνω κάτι που δεν μου επιτρέπει να καταγράψω το όραμά μου. Οπότε μόλις γυρίσω σπίτι θα στηθώ για κάνα δίωρο μπροστά απ' τον υπολογιστή, προσπαθώντας να ξυπνήσω την ξεχασμένη ανάμνηση στο μυαλό μου. Αποτυγχάνω παταγωδώς. Βλακεία.

Στίχος ή ενορχήστρωση τραγουδιού. Μπορεί να γράφω ένα τραγούδι εδώ και καμιά βδομάδα και να με ταλαιπωρεί ένα συγκεκριμένο σημείο του. Και η λύση για να το ξεμπλέξω να μου 'ρθει όταν θα κάνω μπάνιο. Στη θάλασσα. Ένα χιλιόμετρο απ' τη στεριά. Χωρίς να το σκέφτομαι καν εκείνη τη στιγμή. Απλώς θα με χτυπήσει σαν τούβλο στο κεφάλι!

Λύση προβλήματος. Μπορεί να με ταλαιπωρεί μια άσκηση στα μαθηματικά. Μπορεί να έχω κάνει μια βλακεία και να μην μπορώ να κλείσω τον ισολογισμό της εικονικής επιχείρησης που με ταλαιπωρεί εδώ και ένα Σαββατοκύριακο. Το θέμα είναι ότι έχει τύχει να δω τη λύση στον ύπνο μου και το πρωί όλα να είναι μια θολούρα στο μυαλό μου. Δεν κάνω πλάκα. Αυτό το παθαίνω όταν αγχώνομαι πολύ με ένα συγκεκριμένο θέμα. Στις πανελλαδικές έβλεπα στον ύπνο μου ασκήσεις από τα μαθηματικά κατεύθυνσης που -ενώ μπορεί να με ταλαιπωρούσαν στον ξύπνιο μου- στον ύπνο μου έβγαζαν νόημα λες και επρόκειτο για ασκήσεις δημοτικού.

Λίστα για ψώνια. Έχω αποφασίσει να πάω για ψώνια μια απ' τις επόμενες ημέρες και θυμάμαι διάφορα άκυρα που πρέπει να αγοράσω. Δεν τα σημειώνω επίτηδες γιατί λέω "Σιγά! Θα ξεχάσω την οδοντόκρεμα και τα σνίτσελ;" Ναι, θα τα ξεχάσω. Και το αποτέλεσμα θα είναι να μην έχω με τι να πλύνω τα δόντια μου το πρωί, και να μείνω και νηστική κιόλας! Ε, ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι...

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χωρίς να το καταλάβω πήρα αρκετά σοβαρά τη λίστα.

Και έχω κάνει κάποια βασικά βήματα για την εκπλήρωσή της. Πράγμα που δεν περίμενα απ' τον εαυτό μου γιατί είμαι της αναβολής μέχρι αηδίας. Πήγα ( μετά από ΠΟΛΥ σπρώξιμο από τη φίλη Αλέ ) και έκανα ακρόαση ( κατά τη διάρκεια της οποίας πήγα να πάω από καρδιά ) και με πήραν και αυτή τη στιγμή είμαι χορωδός (β' φωνή) και ΓΙΟΥΠΙΙΙ και ουράνια τόξα και ασημί μονόκεροι και νεράιδες και βάφλα μπανάνα-φράουλα-βανίλια με μερέντα και τριμμένο μπισκότο!!! Επίσης έχω αρχίσει να σχεδιάζω (με τη βοήθεια της φίλης Αλέ - εν δυνάμει αρχιτέκτων μηχανικός βεβαίως, βεβαίως!) το σπίτι των ονείρων μου! 

Νομοσχέδιο Αθηνά.

Θυμάμαι μια φορά είχα αγχωθεί πολύ γιατί έπρεπε να βγω να τραγουδήσω μπροστά σε όλο το σχολείο και το βράδυ της παραμονής της γιορτής δεν είχα κλείσει μάτι. Το πρωί τελικά έκανα την άρρωστη και δεν πήγα καθόλου. Δεν με ένοιαξε αν θα έβρισκαν αντικαταστάτρια ή τι θα μου έλεγαν την επόμενη μέρα, αρκεί που το είχα γλιτώσει. Κάτι τέτοιο έχω πάθει και απόψε το βράδυ. Είμαι στο τέταρτο έτος στη λογιστική της Πάτρας και έμαθα ότι η σχολή μου τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Μεσολλόγγι. Έχω 15 μαθήματα για πτυχίο (να, το είπα επιτέλους) και πρέπει να τα περάσω όλα τον Ιούνη και τον Σεπτέμβρη για να γλιτώσω όσο γίνεται τα πήγαιν’ έλα. Μετά βέβαια θα έχω και την πρακτική και την πτυχιακή. Άλλο αυτό. Με έχει πιάσει αυτός ο πανικός που μεταφράζεται σε κολικό στομάχου, νεύρα από το πουθενά, σφίξιμο στο στήθος και δύσπνοια. Χθες που το έμαθα δεν μου κόλλαγε ύπνος και τελικά αποκοιμήθηκα με το ζόρι στις έξι το πρωί. Όσο το ξεχνάω είμαι εντάξει αλλά μετά κάτι θα μου το θυμίσει και εύχομα...

Σε σχέση με αυτό που είπα

για τις άσχημες σκέψεις/αναμνήσεις, νομίζω χθες το είπα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια πράγματα εμένα μπορεί να με στεναχωρήσουν πολύ, με βάση τα δεδομένα που έχω μπροστά μου αλλά και το πώς είναι η κατάσταση από τη δική μου σκοπιά. Τα ίδια πράγματα εσύ τα βλέπεις από διαφορετική οπτική γωνία, γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε στο να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα ένα γεγονός για τον καθένα μας. Για μένα να είναι ένα πολύ σημαντικό/στενάχωρο γεγονός δηλαδή, και για σένα να είναι οριακά αδιάφορο. Παράδειγμα, οι καλοκαιρινές διακοπές σου. Πιστεύω ότι δεν έχεις καταλάβει καν τί με πείραξε εδώ. Πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι όλα είναι θέμα επικοινωνίας στο τέλος, που δεν είναι το φόρτε κανενός από τους δυο μας. Είναι που είναι μπλεγμένη η κατάσταση δηλαδή, είναι και αυτό το κομμάτι από πάνω. Αυτά εδώ που γράφω, ας πούμε. Που ξέρω πλέον ότι τα διαβάζεις. Στο μυαλό μου προσποιούμαι ότι δεν τα διαβάζεις, γιατί θέλω να κάνω τον κόπο να βγάλω σιγά σ...