Πρέπει να κουβαλάω ένα μπλοκάκι μαζί μου πάντα.

Πολλές φορές μου 'ρχεται η επιφοίτηση για κάτι που σκεφτόμουν πολλές συνεχόμενες ώρες, αλλά εκείνη τη στιγμή δεν έχω που να το σημειώσω για να μην το ξεχάσω, και τελικά -ενώ πείθω τον εαυτό μου ότι θα το θυμάμαι μέχρι να πάω σπίτι- το ξεχνώ μέσα στο επόμενο λεπτό. Αυτό το κείμενο θα γίνει πιο κατανοητό σε λίγο. Πίνκυ Πρόμις! (Θυμάσαι, Άλεξ;)

Θέμα για blog post. Μου 'ρχεται ένα γαμάτο θέμα στο μυαλό που θα είναι γεμάτο γαμάτες ατάκες και γαμάτο τίτλο. Μέσα σε πέντε λεπτά το 'χω ξεχάσει, γιατί θα είμαι έξω και εκείνη τη στιγμή σίγουρα θα κάνω κάτι που δεν μου επιτρέπει να καταγράψω το όραμά μου. Οπότε μόλις γυρίσω σπίτι θα στηθώ για κάνα δίωρο μπροστά απ' τον υπολογιστή, προσπαθώντας να ξυπνήσω την ξεχασμένη ανάμνηση στο μυαλό μου. Αποτυγχάνω παταγωδώς. Βλακεία.

Στίχος ή ενορχήστρωση τραγουδιού. Μπορεί να γράφω ένα τραγούδι εδώ και καμιά βδομάδα και να με ταλαιπωρεί ένα συγκεκριμένο σημείο του. Και η λύση για να το ξεμπλέξω να μου 'ρθει όταν θα κάνω μπάνιο. Στη θάλασσα. Ένα χιλιόμετρο απ' τη στεριά. Χωρίς να το σκέφτομαι καν εκείνη τη στιγμή. Απλώς θα με χτυπήσει σαν τούβλο στο κεφάλι!

Λύση προβλήματος. Μπορεί να με ταλαιπωρεί μια άσκηση στα μαθηματικά. Μπορεί να έχω κάνει μια βλακεία και να μην μπορώ να κλείσω τον ισολογισμό της εικονικής επιχείρησης που με ταλαιπωρεί εδώ και ένα Σαββατοκύριακο. Το θέμα είναι ότι έχει τύχει να δω τη λύση στον ύπνο μου και το πρωί όλα να είναι μια θολούρα στο μυαλό μου. Δεν κάνω πλάκα. Αυτό το παθαίνω όταν αγχώνομαι πολύ με ένα συγκεκριμένο θέμα. Στις πανελλαδικές έβλεπα στον ύπνο μου ασκήσεις από τα μαθηματικά κατεύθυνσης που -ενώ μπορεί να με ταλαιπωρούσαν στον ξύπνιο μου- στον ύπνο μου έβγαζαν νόημα λες και επρόκειτο για ασκήσεις δημοτικού.

Λίστα για ψώνια. Έχω αποφασίσει να πάω για ψώνια μια απ' τις επόμενες ημέρες και θυμάμαι διάφορα άκυρα που πρέπει να αγοράσω. Δεν τα σημειώνω επίτηδες γιατί λέω "Σιγά! Θα ξεχάσω την οδοντόκρεμα και τα σνίτσελ;" Ναι, θα τα ξεχάσω. Και το αποτέλεσμα θα είναι να μην έχω με τι να πλύνω τα δόντια μου το πρωί, και να μείνω και νηστική κιόλας! Ε, ένα μυαλό χειμώνα καλοκαίρι...