Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Διακοπές.

Εδώ και κάτι μήνες (!) κανονίζουμε τις καλοκαιρινές διακοπές. Το μέρος έχει αποφασιστεί, το μέσο, ακόμα και το πρόγραμμα. Το μόνο που μένει είναι το πότε.

Το συνηθισμένο είναι να φεύγει κανείς Αύγουστο. Κι εμείς για Αύγουστο λέγαμε. Αλλά μία το 'να, μία τ' άλλο, τελικά μάλλον για αρχές Σεπτέμβρη το κόβουμε. 

Στην αρχή σκεφτόμουν πως θα μας πιάσουν τα πρωτοβρόχια, αλλά μετά συνειδητοποίησα πως εδώ και κάτι χρόνια το καλοκαίρι κρατάει μέχρι το Νοέμβρη! 

Και μόλις το συνειδητοποίησα αυτό στεναχωρήθηκα γιατί εγώ αγαπάω πολύ τον χειμώνα και τη βροχή και το κρύο και τα πουλοβεράκια και τα κλειστά παπουτσάκια και δε θέλω άλλο καλοκαίρι δε θέλω! Το βαρέθηκα!

Μήπως είναι καλύτερες οι χειμερινές διακοπές με τα χιόνια και το χουχούλιασμα; 

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το πρόβλημά μου

με όλους εκείνους που με πλησιάζουν, είναι ότι δεν είναι ΕΣΥ. Οπότε, πώς τολμάνε καν να με πλησιάζουν. Κατάλαβες; Κατάλαβα, πες. Δεν έχω φοβία και δεν με νοιάζει καν αν θα βρω ποτέ κάποιον. Με κουράζουν οι πάντες. Μπορεί η αιτία να είναι το ότι είμαι μόνη μου τόσα χρόνια πλέον. Όπως και να χει, δεν θέλω να ασχοληθώ. Συζητήσεις κενού περιεχομένου με άτομα άνευ επιπέδου. Πάλι έξω απ' το σπίτι όλη μέρα σήμερα, πάλι μέσα τώρα. Παραγωγική ενήλικας, σαφώς, σε μετρημένες ποσότητες, ομολογουμένως. Σπίτι καθαρό μέτρια προς καλά, κόκκινες τρίχες να στολίζουν το πάτωμα με τις οποίες δεν ασχολήθηκα σήμερα. Ατάκτως ερριμένες όπως και οι σκέψεις μου που χορεύουν τσάμικο ενώ παίζει μπόσα νόβα. Όχι το κανονικό το τσάμικο, αυτό που κάνει ο πρώτος φιγούρες σε όλο το τραγούδι και οι υπόλοιποι περιμένουν ακίνητοι να τελειώσει επιτέλους, και σχολιάζουν τις κινήσεις του με ύφος Αλέξη Κωστάλα που επαινεί το ορθώς εκτελεσμένο τριπλό άξελ. Εξαιρετική μέρα η σημερινή, 10/10, ειρωνικά μιλώντας.