Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Ιατρικές υποθέσεις

Αλέξανδρε, να γιατί δεν πήγαμε για βάφλες σήμερα!

Η σημερινή μέρα ξεκίνησε πολλά υποσχόμενη. Είχα κανονίσει με τον Άλεξ να πάμε για βάφλες στη Δωδώνη. Εδώ πρέπει να ενημερώσω όσους δεν τυχαίνει να με γνωρίζουν αρκετά καλά ότι είμαι πολύ στενά δεμένη με οτιδήποτε φαγώσιμο. Τρώω μέχρι σκασμού. Αγαπώ το φαγητό. Και αγαπώ ακόμα περισσότερο τα γλυκά. Θα πούλαγα το συκώτι μου στη μαύρη αγορά οργάνων για ένα σουφλέ σοκολάτας. Οπότε όπως καταλαβαίνετε πέταγα τη σκούφια μου για λίγη βαφλίτσα.

Υπάρχει ένα ρητό που λέει ότι "όταν οι άνθρωποι κάνουν σχέδια, ο Θεός γελά". Αυτό το ρητό συνηθίζει να επαληθεύεται συχνά στην περίπτωσή μου, μιας και απ' ό,τι φαίνεται ο Ύψιστος δεν έχει ξαναδεί πιο αστείο άτομο από μένα (Οφείλω να ομολογήσω πάντως ότι πράγματι πρέπει να είμαι πολύ αστεία όταν νευριάζω. Ίσως γιατί περιφέρομαι στο σπίτι φωνάζοντας σε άψυχα αντικείμενα σε μία γλώσσα ακατανόητη).

Αλλά νομίζω ότι έχω ξεφύγει αρκετά, γιατί το θέμα μας εδώ δεν είναι το φαγητό, ούτε το πόσο εύκολα νευριάζω και πόσο γελοία είμαι όταν γίνεται αυτό. Το θέμα μας είναι ο λόγος που δεν έφαγα βάφλα σήμερα.

Το μεσημέρι μ' έπιασε ένα σφίξιμο στο στέρνο. Ε, λέω, σιγά! Θα περάσει σε λίγο. Περίμενα καμιά ώρα και μετά άρχισε να με δυσκολεύει στην αναπνοή. Η μάνα μου τότε -επειδή δεν χάνει ευκαιρία να με τρέξει σε γιατρούς- μας σήκωσε άρον-άρον με τον πατέρα μου και πήγαμε στο Ρίο.

Εκεί περίμενα την σειρά μου για τρεις ώρες. Αυτό ήταν από μόνο του δοκιμασία. Μόλις λοιπόν μπήκα στο εξεταστήριο, μετά από εξετάσεις αίματος και ούρων, τεστ εγκυμοσύνης(!), καρδιογράφημα, ακτινογραφία θώρακος και άλλες τέσσερις ώρες απ' την ζωή μου χαμένες, το συμπέρασμα ήταν ότι έπρεπε να "πεταχτούμε" μέχρι το 409, γιατί λειτουργούσε εκεί το καρδιολογικό.

Μόλις πάμε στο 409 κάνω άλλο ένα καρδιογράφημα και έναν υπέρηχο καρδιάς και με στέλνουν να περιμένω έξω. Χάνω άλλη μία ώρα απ' την ζωή μου καθώς περιμένω να μάθω αν έχω κάποιο πρόβλημα με την καρδιά μου. Βγαίνει ο καρδιολόγος απ' το εξεταστήριο...

Και το συμπέρασμα...




ΨΥΞΗ!

Και ναι, η παθολόγος στο Ρίο ήταν αυτή που θα έπρεπε να έχει κάνει την διάγνωση. Και για να γίνει ή διάγνωση δεν χρειαζόμουν ούτε εξέταση αίματος, ούτε τεστ εγκυμοσύνης, ούτε ακτινογραφίες.

Μην στεναχωριέσαι, μαμά! Θα σε κάνω γιαγιούλα κάποια άλλη στιγμή!

Σχόλια

Ο χρήστης Πάρι είπε…
και οι γιατροί ως γνωστόν είναι στον κόσμο τους!!!! τι περίεργο να σε στέλνουν από το ένα γραφείο στο άλλο!!! Ελλάς το μεγαλείο σου!!!!

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κλωσοπουλάκι και άλλα ψυχολογικά τραύματα

Επειδή οι μαλακίες που έκανα σαν παιδί αρέσουν, αποφάσισα να γράψω κι άλλες. Α! Να προειδοποιήσω σ' αυτό το σημείο ότι σε μερικά σημεία δεν υπάρχει συνοχή και οι σκέψεις φαίνονται λιγάκι μπερδεμένες. Δεν έπρεπε να πιω καφέ σήμερα. Πάμε λοιπόν! Πάντα μου άρεσε η ιδέα των κατοικίδιων. Προσοχή: όχι η φροντίδα και η περιποίηση που χρειάζεται ένα κατοικίδιο, αλλά αυτή η διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν ακούμε τις λέξεις "σκύλος", "γάτα" κ.τ.λ. Ξέρετε, αυτή την εικόνα που μας έχουν περάσει οι αμερικάνικες ταινίες . Το θέμα όμως είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί στο να φροντίζουν μη ομιλούντα έμβια όντα. Αυτό δεν είναι κάτι κακό, βέβαια, αρκεί να το συνειδητοποιήσει κανείς έγκαιρα. Πριν θάψει ένα κλωσόπουλο και δύο χρυσόψαρα, ας πούμε... Όταν μου πήρε η Μαμά Ηρώ το πρώτο μου χρυσόψαρο, ήμουν τεσσάρων χρονών. Είχα μια διεστραμμένη ιδέα ότι όσο πιο πολύ φαΐ του έριχνα, τόσο πιο μεγάλο θα γινόταν (η γιαγιά μου φταίει για αυτή την λανθασμέ...

Προειδοποίηση: Εορταστικό ποστ Νο1

Φέτος είναι τα δεύτερα Χριστούγεννα που γιορτάζει αυτός ο ναός νοημοσύνης και εκλεπτυσμένου χιούμορ! Γι' αυτό εννοείται πως θα αλλάξει το layout, θα σας σκοτίσω με τα εορταστικά ποστς, κ.ο.κ. Τα Jumbo έχουν βγάλει φέτος αυτά τα αυτοκόλλητα «ρολογάκια» που σου λένε πόσες μέρες απομένουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Αγαπητά Jumbo, μας κακομαθαίνετε! Δυστυχώς όταν δεν είσαι παιδάκι πια δεν είναι πρέπον να χοροπηδάς σαν κατσίκι βλέποντας τις στολισμένες βιτρίνες, οπότε θα αρκεστώ και φέτος στο να τσιρίζω άναρθρα από ενθουσιασμό. Φέτος θα πάρω έναν κόκκινο σκούφο τύπου Άγιος Βασίλης και θα τον φοράω ανήμερα Χριστούγεννα ΚΑΙ Πρωτοχρονιά! Αυτά για σήμερα...

Η βλαμμένη μανάβισσα.

Μ' είχαν πιάσει οι καλές μου σήμερα και είπα να πάω να κάνω κάτι ψώνια για το σπίτι. Θα μαγείρευα κιόλας κοτόπουλο και ήθελα τρία καρότα και μία πιπεριά Φλωρίνης. Το σημειώνουμε αυτό. Πρώτα πέρασα απ' τη μανάβισσα, και αφού διάλεξα αυτά που ήθελα και πάω να τα ζυγίσω, της δίνω πενηντάρικο για πράγματα που στοίχιζαν τρία ευρώ. Είχα και το απολογητικό βλέμμα τύπου «θα σε ταλαιπωρήσω λίγο με τα ρέστα». Ήμουν ευγενέστατη!  Οπότε μου αρπάζει τη σακούλα απ' τα χέρια και μου λέει «ΦΥΓΕ!» Κάγκελο εγώ. Άλλα όχι κυρία μου! Δεν θα μου χαλάσεις εσύ τη μέρα! Της είπα να πάω να πάρω κάτι χαρτικά που ήθελα, να χαλάσω λεφτά και να γυρίσω, και γυρίζει με υφάκι και μου λέει «κάνε ό,τι θες, δεν μ' ενδιαφέρει»  Αγαπητή κυριούλα. ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. Γιατί ακριβώς στο επόμενο τετράγωνο από σένα έχει ανοίξει σούπερ μάρκετ, και επίσης ανάμεσα σε σένα και το εν λόγω σούπερ μάρκετ κάθε Σάββατο έχει λαϊκή! Οπότε, επειδή -αν δεν απατώμαι- το μαγαζί σου έτσι κι α...