Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Εγχειρίδιο ποδοσφαίρου. Σύντομα και στο βιβλιοπωλείο της γειτονιάς σας!

Έβλεπα τον αγώνα Ελλάδα-Ισραήλ στα προκριματικά του Euro 2012. Και όπως χάζευα τον Σηφάκη (αχχχ....) -δυστυχώς ο Νίνης δεν έμεινε στον αγώνα σχεδόν καθόλου (ααααααχχχχχ...)- άρχισα να χαζεύω και να σκέφτομαι. Κλασσικά. Και θυμήθηκα πως μου φαινόταν το ποδόσφαιρο παλιότερα που δεν είχα ιδέα τι ήταν η σέντρα. Οπότε σκέφτηκα να γράψω ποστ γι' αυτό! Έστειλα στο καπάκι μήνυμα στη Βιβή και της είπα να το γράψουμε μαζί. Και είπε ναι. Και μετά έπρηξα και τον Αργύρη. Πάμε λοιπόν!

Γήπεδο: Μεγάλη έκταση καλυμμένη με γρασίδι, χλοοτάπητα, πίσσα, κοτρόνες - αναλόγως το budget.

Σέντρα: Εκείνος ο μεγάλος κύκλος στο κέντρο του γηπέδου. Στην αρχή κάθε παιχνιδιού οι αρχηγοί παίζουν κορώνα-γράμματα για το ποιος θα κλωτσήσει πρώτος τη μπάλα. Αν βάλεις γκολ από τη σέντρα, θεωρείσαι μεγάλος παιχταράς.

Τέρμα: Ορθογώνιο με δίχτυ. Υπάρχουν δύο σε κάθε γήπεδο. Ο στόχος της κάθε ομάδας είναι να βάλει τη μπάλα μέσα στο δίχτυ της αντίπαλης όσες πιο πολλές φορές μπορεί. Το τέρμα προστατεύεται από τον τερματοφύλακα. Σημείωση για τις γυναίκες αναγνώστριες. Ο Τζόρβας -που λυσσάξατε μετά το μουντιάλ- είναι τερματοφύλακας.

Γκολ: Η πράξη της εισαγωγής της μπάλας μέσα στα δίχτυα.

Οφσάιντ: Λοιπόν. Δεν θα χρησιμοποιήσω το κλασσικό παράδειγμα με τον καφέ, το κινητό και τα τσιγάρα. Στην ουσία αυτό που συμβαίνει είναι ότι ο τερματοφύλακας βρίσκεται μόνος του στο τέρμα του, και έχει ξεμείνει εκεί κοντά ένας επιθετικός της αντίπαλης ομάδας μόνος του κι αυτός, ενώ κανονικά, ο κάθε επιθετικός πρέπει να έχει ζευγάρι έναν αμυντικό από την άλλη ομάδα. Τότε του κάνουν πάσα για να προσπαθήσει να βάλει γκολ. Αυτό το γκολ δεν θα είναι δίκαιο, επειδή δεν ήταν μαζί με το ζευγάρι του ο επιθετικός, οπότε το ονομάζουμε 'οφσάιντ'.

Μεγάλη περιοχή: Το μεγάλο ορθογώνιο στο τέρμα, που έχει και ένα ημικύκλιο κολλημένο πάνω του. Μέσα έχει μία βούλα, πάνω στην οποία ακουμπάμε την μπάλα στην εκτέλεση των πέναλτι.

Πέναλτι: Ας θεωρήσουμε ότι είμαστε όλοι μαζί σε μια ομάδα Α, και παίζουμε με μία ομάδα Β. Αν η Β προσπαθεί να μας βάλει γκολ, και ένας απ' την Α κάνει φάουλ μέσα στη μεγάλη περιοχή, ακουμπήσει την μπάλα με τα χέρια κ.τ.λ., τότε -για να μας τιμωρήσουν- βάζουν έναν παίκτη της Β να προσπαθήσει να μας βάλει γκολ. Είναι εκείνες οι φάσεις που όλοι φεύγουν απ' την μεγάλη περιοχή και μένει μόνο ο τερματοφύλακας.

Άουτ: Αν η μπάλα φύγει πάνω ή ακριβώς δίπλα από τα δοκάρια του τέρματος. Απ' την μικρή περιοχή, δηλαδή. Η μικρή περιοχή είναι το ορθογωνιάκι μέσα στην μεγάλη περιοχή, στο τέρμα.

Πλάγιο άουτ: Ας φανταστούμε το γήπεδο σαν ένα ορθογώνιο. Αν η μπάλα φύγει έξω απ' τα όρια του γηπέδου, από τις πλευρές που είναι το μήκος του ορθογωνίου, τότε το άουτ λέγεται πλάγιο.

Κόρνερ: Όταν η μπάλα τοποθετείται δίπλα σ' ένα απ' τα σημαιάκια στις γωνίες του γηπέδου και την κλωτσάει ο ποδοσφαιριστής.

Τάκλινγκ: Μοιάζει με φάουλ. Δεν είναι. Το κάνουμε όταν θέλουμε να πάρουμε την μπάλα απ' τον αντίπαλο.

Φάουλ και εκτέλεση φάουλ: Το φάουλ είναι η παραβίαση κάποιου κανονισμού. Η εκτέλεση του είναι ο τρόπος της αντίπαλης ομάδας να σου πει "Φα 'την τώρα που 'θελες να κάνεις μαγκιές!". Η εκτέλεση του φάουλ μοιάζει με το πέναλτι, αλλά η απόσταση είναι μεγαλύτερη, και οι αμυντικοί στήνουν έναν "τοίχο" ανάμεσα στον επιθετικό και το τέρμα.

Φάλτσο: Υπάρχει ένας τρόπος να κλωτσήσεις την μπάλα και να την κάνεις να πάει γύρω από κάτι αντί για ευθεία. Σαν τις σφαίρες στο Wanted, ένα πράγμα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χωρίς να το καταλάβω πήρα αρκετά σοβαρά τη λίστα.

Και έχω κάνει κάποια βασικά βήματα για την εκπλήρωσή της. Πράγμα που δεν περίμενα απ' τον εαυτό μου γιατί είμαι της αναβολής μέχρι αηδίας. Πήγα ( μετά από ΠΟΛΥ σπρώξιμο από τη φίλη Αλέ ) και έκανα ακρόαση ( κατά τη διάρκεια της οποίας πήγα να πάω από καρδιά ) και με πήραν και αυτή τη στιγμή είμαι χορωδός (β' φωνή) και ΓΙΟΥΠΙΙΙ και ουράνια τόξα και ασημί μονόκεροι και νεράιδες και βάφλα μπανάνα-φράουλα-βανίλια με μερέντα και τριμμένο μπισκότο!!! Επίσης έχω αρχίσει να σχεδιάζω (με τη βοήθεια της φίλης Αλέ - εν δυνάμει αρχιτέκτων μηχανικός βεβαίως, βεβαίως!) το σπίτι των ονείρων μου! 

Νομοσχέδιο Αθηνά.

Θυμάμαι μια φορά είχα αγχωθεί πολύ γιατί έπρεπε να βγω να τραγουδήσω μπροστά σε όλο το σχολείο και το βράδυ της παραμονής της γιορτής δεν είχα κλείσει μάτι. Το πρωί τελικά έκανα την άρρωστη και δεν πήγα καθόλου. Δεν με ένοιαξε αν θα έβρισκαν αντικαταστάτρια ή τι θα μου έλεγαν την επόμενη μέρα, αρκεί που το είχα γλιτώσει. Κάτι τέτοιο έχω πάθει και απόψε το βράδυ. Είμαι στο τέταρτο έτος στη λογιστική της Πάτρας και έμαθα ότι η σχολή μου τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Μεσολλόγγι. Έχω 15 μαθήματα για πτυχίο (να, το είπα επιτέλους) και πρέπει να τα περάσω όλα τον Ιούνη και τον Σεπτέμβρη για να γλιτώσω όσο γίνεται τα πήγαιν’ έλα. Μετά βέβαια θα έχω και την πρακτική και την πτυχιακή. Άλλο αυτό. Με έχει πιάσει αυτός ο πανικός που μεταφράζεται σε κολικό στομάχου, νεύρα από το πουθενά, σφίξιμο στο στήθος και δύσπνοια. Χθες που το έμαθα δεν μου κόλλαγε ύπνος και τελικά αποκοιμήθηκα με το ζόρι στις έξι το πρωί. Όσο το ξεχνάω είμαι εντάξει αλλά μετά κάτι θα μου το θυμίσει και εύχομα...

Σε σχέση με αυτό που είπα

για τις άσχημες σκέψεις/αναμνήσεις, νομίζω χθες το είπα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια πράγματα εμένα μπορεί να με στεναχωρήσουν πολύ, με βάση τα δεδομένα που έχω μπροστά μου αλλά και το πώς είναι η κατάσταση από τη δική μου σκοπιά. Τα ίδια πράγματα εσύ τα βλέπεις από διαφορετική οπτική γωνία, γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε στο να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα ένα γεγονός για τον καθένα μας. Για μένα να είναι ένα πολύ σημαντικό/στενάχωρο γεγονός δηλαδή, και για σένα να είναι οριακά αδιάφορο. Παράδειγμα, οι καλοκαιρινές διακοπές σου. Πιστεύω ότι δεν έχεις καταλάβει καν τί με πείραξε εδώ. Πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι όλα είναι θέμα επικοινωνίας στο τέλος, που δεν είναι το φόρτε κανενός από τους δυο μας. Είναι που είναι μπλεγμένη η κατάσταση δηλαδή, είναι και αυτό το κομμάτι από πάνω. Αυτά εδώ που γράφω, ας πούμε. Που ξέρω πλέον ότι τα διαβάζεις. Στο μυαλό μου προσποιούμαι ότι δεν τα διαβάζεις, γιατί θέλω να κάνω τον κόπο να βγάλω σιγά σ...