Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Να πόσο εύκολα μπορεί να φτιάξει η μέρα μου!

Εδώ και κάνα δίμηνο κάθε φορά που έβλεπα ένα αίτημα φιλίας έμενα με την απορία στο βλέμμα γιατί θα ήταν κάποιος άκυρος τύπου «Bourbouli8rini goutsou mwe mwe», χωρίς φωτογραφία, χωρίς κοινούς φίλους κτλ.

Τις προάλλες όμως που είδα για ακόμα μια φορά την ειδοποίηση και δυσανασχετώντας έκανα το κλικ με το ποντίκι, έπαθα σοκ! Ήταν η κολλητή που είχα από δύο χρονών μέχρι την τρίτη δημοτικού (που μετακόμισα).

Την έψαχνα καιρό χωρίς επιτυχία και στην αρχή ενθουσιάστηκα πολύ, αλλά μετά μ' έπιασε ένα άγχος. Έχουμε να ειδωθούμε εδώ και καμιά δεκαριά χρόνια, και μέσα σε αυτά τα δέκα χρόνια έχουμε μεγαλώσει και έχουμε αλλάξει.

Αυτό που φοβάμαι είναι ότι μέσα σε αυτά τα χρόνια έχουμε αλλάξει τόσο πολύ που θα είμαστε δύο ξένοι και θα πρέπει να ξαναγνωριστούμε απ' την αρχή. Και αν δεν ταιριάζουμε τώρα; Απογοήτευση, γιατί θα χαλάσει η ωραία εικόνα που είχα στις αναμνήσεις μου τα τελευταία χρόνια.

Αλλά επειδή είμαι θαρραλέο κορίτσι θα προσπαθήσω να κανονίσω να βρεθούμε! Τι στο καλό, δεν μπορεί να έχει γίνει άλλος άνθρωπος! Εξάλλου, είμαι τόσο γλυκιά και συμπαθητική που δεν θα μπορέσει να μου αντισταθεί!

Σχόλια

Ο χρήστης Redspoon είπε…
είναι όμορφο να βρίσκονται μαζί ανθρωποι μετά από χρόνια , τελικά το ιντερνετ καποιες φορές είναι πραγματικά εξαιρετικά χρήσιμο!!!
Ο χρήστης Thunder είπε…
το internet μας εχει φακελωσει ολους! :D

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Η βλαμμένη μανάβισσα.

Μ' είχαν πιάσει οι καλές μου σήμερα και είπα να πάω να κάνω κάτι ψώνια για το σπίτι. Θα μαγείρευα κιόλας κοτόπουλο και ήθελα τρία καρότα και μία πιπεριά Φλωρίνης. Το σημειώνουμε αυτό. Πρώτα πέρασα απ' τη μανάβισσα, και αφού διάλεξα αυτά που ήθελα και πάω να τα ζυγίσω, της δίνω πενηντάρικο για πράγματα που στοίχιζαν τρία ευρώ. Είχα και το απολογητικό βλέμμα τύπου «θα σε ταλαιπωρήσω λίγο με τα ρέστα». Ήμουν ευγενέστατη!  Οπότε μου αρπάζει τη σακούλα απ' τα χέρια και μου λέει «ΦΥΓΕ!» Κάγκελο εγώ. Άλλα όχι κυρία μου! Δεν θα μου χαλάσεις εσύ τη μέρα! Της είπα να πάω να πάρω κάτι χαρτικά που ήθελα, να χαλάσω λεφτά και να γυρίσω, και γυρίζει με υφάκι και μου λέει «κάνε ό,τι θες, δεν μ' ενδιαφέρει»  Αγαπητή κυριούλα. ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. Γιατί ακριβώς στο επόμενο τετράγωνο από σένα έχει ανοίξει σούπερ μάρκετ, και επίσης ανάμεσα σε σένα και το εν λόγω σούπερ μάρκετ κάθε Σάββατο έχει λαϊκή! Οπότε, επειδή -αν δεν απατώμαι- το μαγαζί σου έτσι κι α...

Έχω μία φίλη την οποία δεν ξέρεις,

πηγαίναμε μαζί γυμνάσιο και έχουμε ακόμα σχέση. Είναι απ' τις καλύτερες φιλίες που έχω. Δεν βλεπόμαστε συχνά, είναι τέτοια η φύση αυτής της φιλίας, αλλά κάθε φορά είναι λες και τα λέγαμε μόλις την προηγούμενη μέρα. Δεν καταλαβαίνουμε ότι μπορεί να έχουμε να ειδωθούμε πχ τέσσερις μήνες. Ήρθε μόνιμα εδώ τρεις μήνες πριν από μένα. Είναι ένας άνθρωπος που δουλεύει πολύ με τον εαυτό της, είναι στοχοπροσηλωμένη και πάντα ψάχνει το καλύτερο. Ακριβώς ο τύπος μου δηλαδή. Της πρότεινα να πάμε σε μια σοκολατερί που ξέρω στο κέντρο, ξετρελάθηκε. Έχουν σοκολάτες με ιδιαίτερες γεύσεις, ειλικρινά είναι η μία καλύτερη απ' την άλλη. Είχαμε πολύ όμορφη συζήτηση, την αποχαιρέτησα νιώθοντας ανάλαφρο το μέσα μου. Μου είπε και η ίδια ότι χάρηκε πολύ που με είδε, το είπε γιατί το εννοούσε και όχι απλά για να πει κάτι στον αποχαιρετισμό. Πόσο όμορφο να έχω τέτοιους ανθρώπους στη ζωή μου! Να δίνουμε με τους κουβάδες όμορφα συναισθήματα και σκέψεις ο ένας στον άλλον! Να ποτίζουμε ο ένας το χώμα του άλλο...

Φαντάσου να ξυπνάς το πρωί

και να χαμογελάς. Να μην σιχτιρίζεις τη μέρα που θα ξετυλιχτεί μπροστά σου. Να σηκώνεσαι με χαρά, να φτιάχνεις τον καφέ σου με χαμόγελο και να ανυπομονείς να βγεις απ'το σπίτι. Σκέψου πόσο όμορφη ζωή θα ήταν αυτή. Είναι έτσι η ζωή σου; Τέλεια. Δεν είναι; Τί μπορείς να κάνεις για να την αλλάξεις; Κλείσε τα μάτια και σκέψου το πρώτο πράγμα που θες να κάνεις. Ας είναι και η μεγαλύτερη βλακεία, δεν με νοιάζει. Πες "εγώ για να νιώσω ευτυχία θέλω το τάδε πράγμα στη ζωή μου". Και μετά αναρωτήσου για τους λόγους που δεν το ζεις ήδη. Ποιος σου στέκεται εμπόδιο; Είναι κάποια ανίκητη δύναμη; Μάλλον όχι, δεν υπάρχουν πολλά ανίκητα πράγματα στη ζωή. Μήπως είναι κάτι που του δίνεις εσύ υπερβολική αξία και το κάνεις να μοιάζει ανίκητο; Μήπως είναι στο χέρι σου τελικά; Μήπως δεν έχεις τη δύναμη να αποδεχτείς ότι είναι στο χέρι σου, ώστε να τολμήσεις το πρώτο βήμα προς την αλλαγή πλεύσης;