Μεγάλωσα μαζί με τον αδερφό της Μαμάς Ηρώς, το Νίκο. Έχουμε μόνο οκτώ χρόνια διαφορά. Οπότε, όταν άλλα κορίτσια έπαιζαν μόνο με κούκλες, εγώ είχα κολλήσει με το PS1 του Νίκου. Σε κάποια φάση όμως -το παιδικό μυαλό μου δε θυμάται γιατί- δεν είχαμε PlayStation πια.
Πήρα υπολογιστή στην πρώτη γυμνασίου, και κάποια στιγμή σκέφτηκα να δοκιμάσω να παίξω παιχνίδια του PS εκεί. Είχα την εντύπωση ότι «αφού τόσα και τόσα κάνει το PC, γιατί όχι κι αυτό;» Δυστυχώς απογοητεύτηκα. Οπότε είχα τα παιχνίδια να κάθονται, κι εμένα να μην έχω τι να κάνω.
Μετά από τόσα χρόνια, χθες που τα θυμόμουν όλα αυτά μου 'ρθε η φλασιά να ψάξω στο google να βρω τρόπο να παίξω στο PC τα παιχνίδια του PS. Βρήκα λοιπόν τον emulator! Στην ουσία, με αυτό κοροϊδεύεις το PC και νομίζει ότι είναι PS, οπότε παίζεις παιχνίδια!
Μετά την περίπλοκη εγκατάσταση, για άλλη μια φορά ένιωσα προγραμματιστής, και τώρα -μαζί με αυτό- καίγομαι απίστευτα. Νομίζω βρήκα την αιτία που θα κοπώ στην εξεταστική του Γενάρη!
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου