Προσπαθώ απ' τις μιάμιση να αποκοιμηθώ. Η Βιβή βλέπει κάποιο κουλό όνειρο και όλο με σκουντάει. Αύριο έχω εργαστήριο Στατιστική στις δέκα (ναι, το πρωί). Έχω φτιάξει μια λίστα στο iPod για αυτού του είδους τις αϋπνίες, γεμάτη -μεταξύ άλλων- James Blunt. Έχω σιχαθεί τόσο τον Blunt, που άμα τον ξανακούσω θα αυτοπυρπολιθώ.
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το πρωινό ξύπνημα τον χειμώνα. Εκεί που έχεις χουχουλιάσει και έχεις καταβολευτεί στην αγκαλιά του Μορφέα, ξαφνικά πρέπει να σηκωθείς μες στο κρύο, να ντυθείς με την τσίμπλα στο μάτι, να υποστείς την άκυρη αναγούλα που προκαλεί ώρες ώρες η οδοντόβουρτσα, το περπάτημα μέχρι τη σχολή. Και όλα αυτά, γιατί; Για να πας ν' ακούσεις την καθηγήτρια να μιλάει για Στατιστική. Στις δέκα (ναι, το πρωί).
Καλά, το πιο γαμάτο είναι ότι έχει λήξει το MiniTab (trial version, βλέπεις!), και επειδή δεν το 'χουν αγοράσει ακόμα οι μάγκες, καθόμαστε και βλέπουμε τι κάνει η κυριούλα στον προτζέκτορα! Εκεί να σε 'χω! Της προτείναμε να το βρούμε σπασμένο, αλλά άμα κάνουν καμια έρευνα -λέει- θα πέσει πολύ πρόστιμο. Ναι, στα ΑΤΕΙ της Πάτρας θα γίνει η έρευνα. Λες και θα ξέρουν τι είναι καν το MiniTab! Δεν παίζει να το χρησιμοποιεί άλλη σχολή σε όλη την Ελλάδα. Όλοι το SPSS, εμείς κόντρα στο κατεστημένο!
Οπότε, ποια είναι η λύση στο πρωινό ξύπνημα; (Γιατί για το πρωινό ξύπνημα γράφω τόση ώρα, όχι για το MiniTab. Κι όμως.) Κοιμάμαι με τα ρούχα. Φουλ ντυμένη όμως. Μόνο τα παπούτσια δε φοράω. Οπότε, μόλις ξυπνήσω, συνειδητοποιώ με αυτάρεσκο χαμόγελο ότι μπορώ να κάνω skip στο τέταρτο-εικοσάλεπτο του ντυσίματος, και νιώθω λες και ξεγελάω το ξυπνητήρι. Το κακό βέβαια είναι ότι επαναπαύομαι σ' αυτόν τον έξτρα χρόνο που έχω, και καταλήγω να αργώ στο μάθημα έτσι κι αλλιώς.
Ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό, σε μισώ, σε μισώ...
Δεν υπάρχει χειρότερο πράγμα από το πρωινό ξύπνημα τον χειμώνα. Εκεί που έχεις χουχουλιάσει και έχεις καταβολευτεί στην αγκαλιά του Μορφέα, ξαφνικά πρέπει να σηκωθείς μες στο κρύο, να ντυθείς με την τσίμπλα στο μάτι, να υποστείς την άκυρη αναγούλα που προκαλεί ώρες ώρες η οδοντόβουρτσα, το περπάτημα μέχρι τη σχολή. Και όλα αυτά, γιατί; Για να πας ν' ακούσεις την καθηγήτρια να μιλάει για Στατιστική. Στις δέκα (ναι, το πρωί).
Καλά, το πιο γαμάτο είναι ότι έχει λήξει το MiniTab (trial version, βλέπεις!), και επειδή δεν το 'χουν αγοράσει ακόμα οι μάγκες, καθόμαστε και βλέπουμε τι κάνει η κυριούλα στον προτζέκτορα! Εκεί να σε 'χω! Της προτείναμε να το βρούμε σπασμένο, αλλά άμα κάνουν καμια έρευνα -λέει- θα πέσει πολύ πρόστιμο. Ναι, στα ΑΤΕΙ της Πάτρας θα γίνει η έρευνα. Λες και θα ξέρουν τι είναι καν το MiniTab! Δεν παίζει να το χρησιμοποιεί άλλη σχολή σε όλη την Ελλάδα. Όλοι το SPSS, εμείς κόντρα στο κατεστημένο!
Οπότε, ποια είναι η λύση στο πρωινό ξύπνημα; (Γιατί για το πρωινό ξύπνημα γράφω τόση ώρα, όχι για το MiniTab. Κι όμως.) Κοιμάμαι με τα ρούχα. Φουλ ντυμένη όμως. Μόνο τα παπούτσια δε φοράω. Οπότε, μόλις ξυπνήσω, συνειδητοποιώ με αυτάρεσκο χαμόγελο ότι μπορώ να κάνω skip στο τέταρτο-εικοσάλεπτο του ντυσίματος, και νιώθω λες και ξεγελάω το ξυπνητήρι. Το κακό βέβαια είναι ότι επαναπαύομαι σ' αυτόν τον έξτρα χρόνο που έχω, και καταλήγω να αργώ στο μάθημα έτσι κι αλλιώς.
Ξυπνητήρι χτυπάς σαν τρελό, σε μισώ, σε μισώ...
Σχόλια
dn t pisteuw
sovara milas?
m ta rouxa?
apaixto!
8a to dokimasw!!!
Όταν ήμουν φοιτήτρια εγώ, στατιστική κάναμε στις 9 (ναι ΕΝΝΙΑ!) το πρωί! Και κατέβαινα με λεωφορείο, συν την κίνηση που έχει εκείνη την ώρα, έπρεπε να ξεκινήσω από τις...ναι!...8 και τέταρτο!
Υπάρχουν πάντα χειρότερα :)
Και τώρα που δουλεύω, σηκώνομαι 6μιση κάθε πρωί. Άρα...φοιτητηλίκι κι ας έχεις στατιστική στις 10!..
καλο κουραγιο! :)