Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Μοιάζει λες και όλη τη ζωή μου

ζούσα με μία περσόνα που πλέον δεν με αντιπροσωπεύει. Δεν είχα γλύκα, ήμουν πάντα πιο μάγκας, δεν μπορώ να στο εξηγήσω αλλά με ξέρεις οπότε ξέρεις τί εννοώ. Και πλέον είναι λες και νιώθω αρκετή αυτοπεποίθηση να είμαι πιο γλυκιά. Πιο ήρεμη. Λες και το έκανα για αυτοπροστασία αυτό που είπα στην αρχή. Μεγαλώνω αλλά κάθε χρόνο είμαι πιο παιδί μέσα μου, βασικά είναι λες και πλέον επιτρέπω στο παιδί που έχω μέσα μου να βγαίνει προς τα έξω. Θα χαζεύω τα χρώματα στο ηλιοβασίλεμα ένα απόγευμα που είναι σαν πίνακας ζωγραφικής, και αν με ρωτήσει κάποιος τί κοιτάζω, θα του πω ακριβώς αυτό. Πιο παλιά θα έλεγα "τίποτα". Παρατηρώ ότι μαγεύομαι με τα πιο απλά πράγματα, και όλο και αυξάνεται η ποσότητα των πραγμάτων που με μαγεύουν και με κάνουν χαρούμενη. Έφερε γλυκά ένας συνάδελφος για τα γενέθλιά του, ατομικές lemon pies, και η κρέμα που είχαν από πάνω ήταν σαν ζουληχτερή μαρέγκα, και η κρέμα λεμόνι είχε γεύση από αληθινό λεμόνι! Χάρηκα πολύ που έφαγα ένα τόσο ωραίο γλυκό σήμερα! Όταν τον είδα του είπα ότι μου άρεσε πολύ, και ένιωσα πολύ όμορφα που μοιράστηκα κάτι όμορφο με έναν συνάνθρωπό μου, και εισέπραξα την χαρά του που μου άρεσε! Στη Νέα Μάκρη είναι ο φούρνος που τις πουλαει. 
Και γενικά είναι τόσο όμορφο να μην είναι κοφτερές οι γωνίες μας, να έχουμε το θάρρος να κάνουμε κοπλιμέντα ακόμα και για το πιο απλό πράγμα, να λέμε μια όμορφη κουβέντα. Προσπαθώ να λέω με λόγια τις όμορφες σκέψεις που κάνω. Μια συνάδελφός μου έχει κάτι γαμάτα ξύλινα σκουλαρίκια σε σχήμα καρδιάς, τέρμα έντονο φούξια. Την είδα και σκέφτηκα ότι της πάνε πολύ, και της το είπα, και φωτίστηκε το πρόσωπό της από το χαμόγελό της! Και πήρα κι εγώ μια χαρά με αυτό το χαμόγελο, και μου έφτιαξε και η δική μου διάθεση. Και ουσιαστικά μου έφτιαξε από μία κίνηση που έκανα εγώ η ίδια.
Πολλές φορές κάνω τέτοιες σκέψεις και τις κρατούσα για τον εαυτό μου πρώτα γιατί στο παρελθόν έχει τύχει να με κοροϊδέψει κάποιος ή να σταματήσει να με παίρνει στα σοβαρά, ή να με περάσει για χαζή. Αλλά πλέον ξέρω ότι μου αρκεί που με παίρνω εγώ στα σοβαρά και που ξέρω εγώ ότι είμαι πανέξυπνη.
Αρνούμαι πλέον να αφήσω οποιονδήποτε να με μετατρέψει σε μια γκρι εκδοχή του εαυτού μου, θα κατουράω τον γκρι ουρανό τους για να δημιουργώ ουράνια τόξα με τις κατουροσταγονίτσες μου όπου σταθώ και όπου βρεθώ.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χωρίς να το καταλάβω πήρα αρκετά σοβαρά τη λίστα.

Και έχω κάνει κάποια βασικά βήματα για την εκπλήρωσή της. Πράγμα που δεν περίμενα απ' τον εαυτό μου γιατί είμαι της αναβολής μέχρι αηδίας. Πήγα ( μετά από ΠΟΛΥ σπρώξιμο από τη φίλη Αλέ ) και έκανα ακρόαση ( κατά τη διάρκεια της οποίας πήγα να πάω από καρδιά ) και με πήραν και αυτή τη στιγμή είμαι χορωδός (β' φωνή) και ΓΙΟΥΠΙΙΙ και ουράνια τόξα και ασημί μονόκεροι και νεράιδες και βάφλα μπανάνα-φράουλα-βανίλια με μερέντα και τριμμένο μπισκότο!!! Επίσης έχω αρχίσει να σχεδιάζω (με τη βοήθεια της φίλης Αλέ - εν δυνάμει αρχιτέκτων μηχανικός βεβαίως, βεβαίως!) το σπίτι των ονείρων μου! 

Νομοσχέδιο Αθηνά.

Θυμάμαι μια φορά είχα αγχωθεί πολύ γιατί έπρεπε να βγω να τραγουδήσω μπροστά σε όλο το σχολείο και το βράδυ της παραμονής της γιορτής δεν είχα κλείσει μάτι. Το πρωί τελικά έκανα την άρρωστη και δεν πήγα καθόλου. Δεν με ένοιαξε αν θα έβρισκαν αντικαταστάτρια ή τι θα μου έλεγαν την επόμενη μέρα, αρκεί που το είχα γλιτώσει. Κάτι τέτοιο έχω πάθει και απόψε το βράδυ. Είμαι στο τέταρτο έτος στη λογιστική της Πάτρας και έμαθα ότι η σχολή μου τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Μεσολλόγγι. Έχω 15 μαθήματα για πτυχίο (να, το είπα επιτέλους) και πρέπει να τα περάσω όλα τον Ιούνη και τον Σεπτέμβρη για να γλιτώσω όσο γίνεται τα πήγαιν’ έλα. Μετά βέβαια θα έχω και την πρακτική και την πτυχιακή. Άλλο αυτό. Με έχει πιάσει αυτός ο πανικός που μεταφράζεται σε κολικό στομάχου, νεύρα από το πουθενά, σφίξιμο στο στήθος και δύσπνοια. Χθες που το έμαθα δεν μου κόλλαγε ύπνος και τελικά αποκοιμήθηκα με το ζόρι στις έξι το πρωί. Όσο το ξεχνάω είμαι εντάξει αλλά μετά κάτι θα μου το θυμίσει και εύχομα...

Σε σχέση με αυτό που είπα

για τις άσχημες σκέψεις/αναμνήσεις, νομίζω χθες το είπα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια πράγματα εμένα μπορεί να με στεναχωρήσουν πολύ, με βάση τα δεδομένα που έχω μπροστά μου αλλά και το πώς είναι η κατάσταση από τη δική μου σκοπιά. Τα ίδια πράγματα εσύ τα βλέπεις από διαφορετική οπτική γωνία, γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε στο να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα ένα γεγονός για τον καθένα μας. Για μένα να είναι ένα πολύ σημαντικό/στενάχωρο γεγονός δηλαδή, και για σένα να είναι οριακά αδιάφορο. Παράδειγμα, οι καλοκαιρινές διακοπές σου. Πιστεύω ότι δεν έχεις καταλάβει καν τί με πείραξε εδώ. Πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι όλα είναι θέμα επικοινωνίας στο τέλος, που δεν είναι το φόρτε κανενός από τους δυο μας. Είναι που είναι μπλεγμένη η κατάσταση δηλαδή, είναι και αυτό το κομμάτι από πάνω. Αυτά εδώ που γράφω, ας πούμε. Που ξέρω πλέον ότι τα διαβάζεις. Στο μυαλό μου προσποιούμαι ότι δεν τα διαβάζεις, γιατί θέλω να κάνω τον κόπο να βγάλω σιγά σ...