Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Γκρίκλιsh

Κάτι έτυχε να ψάχνω για την eurovision, τότε που θα στέλναμε την Παπαρίζου. Δεν είχα πολλά πολλά μαζί της οπότε ήθελα να μάθω πληροφορίες για την καριέρα της. Μπήκα σε ένα ελληνικό φόρουμ και εκεί που λέω «εδώ είμαστε», όλα έμοιαζαν κινέζικα!

Έβλεπα σειρές γραμμάτων του λατινικού αλφαβήτου που δεν έβγαζαν κανένα νόημα, με αριθμούς ανάμεσά τους. Μετά από κάνα δίλεπτο πήρα χαμπάρι ότι το w είναι το ωμέγα, κτλ, και ένοιωσα λες και ανακάλυψα μια καινούρια γλώσσα!

Εκτός του πόσο κουλ ένοιωθα που έγραφα έτσι, με γλίτωνε και απ' τον κόπο να πατάω alt και shift κάθε φορά για να αλλάζω γλώσσα. Ναι, μεγάλος κόπος. Όταν έφτασα τρίτη λυκείου όμως συνειδητοποίησα ότι είχα αρχίσει να ξεχνάω την ορθογραφία μου και με έπιασε κρίση γιατί η Αλέ μου είχε ψιλοκολλήσει το κόλλημά της για την ορθογραφία.

Οπότε μια μέρα το πήρα απόφαση να γράφω παντού ελληνικά! Στην αρχή μου βγήκε η πίστη μέχρι να σταματήσω να γράφω «καπςσ ετσι» και «kapws etsi», αλλά μετά από λίγο ιδρώτα και ατελείωτο backspace το κατάφερα! Και έχω να δηλώσω ότι δεν ισχύει η δικαιολογία του alt και shift. Να λοιπόν πως κατέληξα να γράφω τόσες μ@λακίες εδώ μέσα χωρίς κόπο!

Auta paides!

Σχόλια

Ο χρήστης yannidakis είπε…
πολύ έξυπνο το κείμενο σου. Πρέπει να σου πω πως πίσω στο 1997, όταν έκανα τον 1ο μου λογιαριασμό στο messenger βρισκόμουν στις ΗΠΑ, οπότε δεν είχα άλλο τρόπο να γράφω ελληνικά πέρα από αυτόν.
Επιστρέφοντας την Ελλάδα, ανακάλυψα δύο πράγματα. Αφενός ότι δεν ήμουν ο μόνος που έγραφε έτσι, αφού ήδη είχε αρχίσει να γίνεται μόδα και δεύτερον ότι δεν ήταν καθόλου αισθητικά και λεξικά ορθό να γράφω με αυτόν τον τρόπο. Ομολογώ πως κι εγώ αντιμετώπισα μερικά προβληματάκια στην ορθογραφία, όμως σύντομα ξεκίνησα και πάλι την ελληνική γραφή. Το shift+alt είναι τόσο εύκολο όσο και το να θυμάσαι να πατάς το '8' για το θήτα :[
Ο χρήστης Thunder είπε…
σ' ευχαριστω παρα πολυ για τη δημοσιευση και τα σχολια! :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χωρίς να το καταλάβω πήρα αρκετά σοβαρά τη λίστα.

Και έχω κάνει κάποια βασικά βήματα για την εκπλήρωσή της. Πράγμα που δεν περίμενα απ' τον εαυτό μου γιατί είμαι της αναβολής μέχρι αηδίας. Πήγα ( μετά από ΠΟΛΥ σπρώξιμο από τη φίλη Αλέ ) και έκανα ακρόαση ( κατά τη διάρκεια της οποίας πήγα να πάω από καρδιά ) και με πήραν και αυτή τη στιγμή είμαι χορωδός (β' φωνή) και ΓΙΟΥΠΙΙΙ και ουράνια τόξα και ασημί μονόκεροι και νεράιδες και βάφλα μπανάνα-φράουλα-βανίλια με μερέντα και τριμμένο μπισκότο!!! Επίσης έχω αρχίσει να σχεδιάζω (με τη βοήθεια της φίλης Αλέ - εν δυνάμει αρχιτέκτων μηχανικός βεβαίως, βεβαίως!) το σπίτι των ονείρων μου! 

Νομοσχέδιο Αθηνά.

Θυμάμαι μια φορά είχα αγχωθεί πολύ γιατί έπρεπε να βγω να τραγουδήσω μπροστά σε όλο το σχολείο και το βράδυ της παραμονής της γιορτής δεν είχα κλείσει μάτι. Το πρωί τελικά έκανα την άρρωστη και δεν πήγα καθόλου. Δεν με ένοιαξε αν θα έβρισκαν αντικαταστάτρια ή τι θα μου έλεγαν την επόμενη μέρα, αρκεί που το είχα γλιτώσει. Κάτι τέτοιο έχω πάθει και απόψε το βράδυ. Είμαι στο τέταρτο έτος στη λογιστική της Πάτρας και έμαθα ότι η σχολή μου τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Μεσολλόγγι. Έχω 15 μαθήματα για πτυχίο (να, το είπα επιτέλους) και πρέπει να τα περάσω όλα τον Ιούνη και τον Σεπτέμβρη για να γλιτώσω όσο γίνεται τα πήγαιν’ έλα. Μετά βέβαια θα έχω και την πρακτική και την πτυχιακή. Άλλο αυτό. Με έχει πιάσει αυτός ο πανικός που μεταφράζεται σε κολικό στομάχου, νεύρα από το πουθενά, σφίξιμο στο στήθος και δύσπνοια. Χθες που το έμαθα δεν μου κόλλαγε ύπνος και τελικά αποκοιμήθηκα με το ζόρι στις έξι το πρωί. Όσο το ξεχνάω είμαι εντάξει αλλά μετά κάτι θα μου το θυμίσει και εύχομα...

Σε σχέση με αυτό που είπα

για τις άσχημες σκέψεις/αναμνήσεις, νομίζω χθες το είπα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια πράγματα εμένα μπορεί να με στεναχωρήσουν πολύ, με βάση τα δεδομένα που έχω μπροστά μου αλλά και το πώς είναι η κατάσταση από τη δική μου σκοπιά. Τα ίδια πράγματα εσύ τα βλέπεις από διαφορετική οπτική γωνία, γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε στο να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα ένα γεγονός για τον καθένα μας. Για μένα να είναι ένα πολύ σημαντικό/στενάχωρο γεγονός δηλαδή, και για σένα να είναι οριακά αδιάφορο. Παράδειγμα, οι καλοκαιρινές διακοπές σου. Πιστεύω ότι δεν έχεις καταλάβει καν τί με πείραξε εδώ. Πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι όλα είναι θέμα επικοινωνίας στο τέλος, που δεν είναι το φόρτε κανενός από τους δυο μας. Είναι που είναι μπλεγμένη η κατάσταση δηλαδή, είναι και αυτό το κομμάτι από πάνω. Αυτά εδώ που γράφω, ας πούμε. Που ξέρω πλέον ότι τα διαβάζεις. Στο μυαλό μου προσποιούμαι ότι δεν τα διαβάζεις, γιατί θέλω να κάνω τον κόπο να βγάλω σιγά σ...