- Να πάρω -επιτέλους- δίπλωμα...
- ...για να μπορέσω να πάρω αυτοκίνητο και να κάνω μία μεγάλη διαδρομή. Οπουδήποτε. Νύχτα με φίλους και μουσική και γέλια και καφέ.
- Να μάθω να οδηγώ μηχανή.
- Να αποκτήσω όλο τον εξοπλισμό για μηχανή (μπουφάν-γάντια-μπότες κλπ).
- Να κάνω τατουάζ την ΕΛΠΙΔΑ.
- Να τραγουδάω! Όπου να 'ναι! Ο,τι να 'ναι! Να μην σταματήσω ξανά!
- Να έχω λεφτά για να πάρω όλα τα βιβλία και τα CD που θέλω, ακόμα κι αν κατεβάζω albums και e-books τζάμπα. Στο σπίτι μου στο σαλόνι να έχω βιβλιοθήκη μέχρι το ταβάνι...
- ...και ειδικό μέρος για τη μουσική μου. Για το μπάσο, το αρμόνιο, τα CD, τις αφίσες.
- Να αποφασίσω επιτέλους να μάθω κιθάρα και να μην την έχω μόνο διακοσμητική. Οι συγχορδίες δε γίνεται να είναι τόσο δύσκολες. Έλεος δηλαδή.
- Να αποκτήσω σπίτι με ντουλάπα σε μέγεθος δωματίου. Και με μεγάλα παράθυρα. Και με αυτές τις εσοχές που έχουν σε κάτι παλιές αμερικάνικες ταινίες γεμάτες μαξιλάρια.
- Να πάω στις ΗΠΑ. Να φάω σε Diner και να κοιμηθώ σε Motel. Και να οδηγήσω ξεσκέπαστη Cadillac φορώντας Ray Ban Aviators. Και να ντυθώ Daisy Duke. Και να δω τη Route 66.
- Να μην περιοριστώ ποτέ στις μόδες, στα πρέπει και στο παρόν. Να συνεχίσω να κάνω κάθε φορά ο,τι θέλω ΕΓΩ για τον εαυτό μου.
- Να μάθω να ακούω αυτή τη μικρή φωνή στο κεφάλι μου όταν μου φωνάζει ότι πάω να κάνω μαλακία. Γιατί πάντα έχει δίκιο, απ' ο,τι φαίνεται.
να μην σκέφτομαι ποτέ τις συνέπειες. Να πλέω σε τούτη τη ζωή σαν μια σαπουνόφουσκα, όπου με πάει ο άνεμος. Θα πάω ψηλά; Θα ακουμπήσω τυχαία στο τσιμέντο και θα σκάσω; Δεν ξέρω και ούτε που με νοιάζει, γιατί είμαι κάτι εξ ορισμού εύθραυστο και εφήμερο. Έχω γεννηθεί για να στροβιλιστώ στον αέρα, να λάμψω στιγμιαία από το φως και να εξαφανιστώ. Και μετά ο σκοπός θα έχει επιτευχθεί. Μια αιωνιότητα που κράτησε μόλις τρία γυαλιστερά δευτερόλεπτα.
Σχόλια