Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αδικία.

Μπορώ να κάνω υπομονή για πολλά πράγματα, αν και είμαι πολύ κυκλοθυμική. Συνήθως επιλέγω εγώ πότε θα τα χάσω και πότε θα ξεσπάσω, απλά γιατί δεν θέλω να πιέσω άλλο τον εαυτό μου να κρατηθεί και να σκάσει. Σπάνια θα χάσω τον έλεγχο. Και όταν τον χάσω, μετά δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα γιατί εκείνη την ώρα είμαι ταύρος σε υαλοπωλείο.

Ένα πράγμα μπορεί να με ταράξει τόσο πολύ. Η αδικία σε οποιαδήποτε μορφή της. Για παράδειγμα, πιστεύω ότι οι διαφωνίες πρέπει να λύνονται σε μορφή ντιμπέιτ. Να λέει πρώτα ο ένας ο,τι έχει να πει και μετά να λέει και ο άλλος τα δικά του. Οπότε αν όταν μιλάω με διακόπτει ο άλλος για να μου πει τα ίδια ξανά και ξανά (ενώ τον έχω ακούσει ήδη), με πιάνει μούρλια. Σιχαίνομαι την επανάληψη.

Επίσης πιστεύω πως ο κάθε άνθρωπος μπορεί να πιστεύει ο,τι θέλει και να κάνει ο,τι θέλει, αρκεί να μην ενοχλεί τους άλλους. Γι' αυτό και δεν ανέχομαι την κοροϊδία ή τον ρατσισμό. Όχι για μένα. Εγώ είμαι χοντρόπετση και είναι δύσκολο να με προσβάλλει κάποιος. Απλά δεν μπορώ να διανοηθώ ότι μπορεί να ξυπνήσει ένας άκυρος μια μέρα και να του 'ρθει να ενοχλήσει έναν συνάνθρωπό του χωρίς λόγο.

Και τέλος, δεν μ' αρέσει να νομίζει ο άλλος ότι είναι τόσο απίστευτος που μπορεί να μπει στο μυαλό μου, να καταλάβει τι θέλω να πω πριν μιλήσω, να βγάλει το δικό του συμπέρασμα και μετά να αρχίσει να μου επιτίθεται. Πάντα ήμουν μαθηματικό μυαλό. Θέλω αιτιολόγηση. Θέλω αποτελέσματα, όχι κούφιες θεωρίες. Αν έχεις επιχειρήματα, πες ο,τι τραβάει η ψυχή σου. Αλλά μην «φαντάζεσαι» ότι είπα/υπονόησα κάτι απλά για να 'χεις δικαιολογία να μου τα χώσεις. Γιατί δεν θα κρατήσει η χαρά σου πολλή ώρα.

Σχόλια

Ο χρήστης Marianna Papagiannopoulou είπε…
Πες τα!!! Δν θα μπορουσα να συμφωνω περισσοτερο!!!!



Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κλωσοπουλάκι και άλλα ψυχολογικά τραύματα

Επειδή οι μαλακίες που έκανα σαν παιδί αρέσουν, αποφάσισα να γράψω κι άλλες. Α! Να προειδοποιήσω σ' αυτό το σημείο ότι σε μερικά σημεία δεν υπάρχει συνοχή και οι σκέψεις φαίνονται λιγάκι μπερδεμένες. Δεν έπρεπε να πιω καφέ σήμερα. Πάμε λοιπόν! Πάντα μου άρεσε η ιδέα των κατοικίδιων. Προσοχή: όχι η φροντίδα και η περιποίηση που χρειάζεται ένα κατοικίδιο, αλλά αυτή η διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν ακούμε τις λέξεις "σκύλος", "γάτα" κ.τ.λ. Ξέρετε, αυτή την εικόνα που μας έχουν περάσει οι αμερικάνικες ταινίες . Το θέμα όμως είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί στο να φροντίζουν μη ομιλούντα έμβια όντα. Αυτό δεν είναι κάτι κακό, βέβαια, αρκεί να το συνειδητοποιήσει κανείς έγκαιρα. Πριν θάψει ένα κλωσόπουλο και δύο χρυσόψαρα, ας πούμε... Όταν μου πήρε η Μαμά Ηρώ το πρώτο μου χρυσόψαρο, ήμουν τεσσάρων χρονών. Είχα μια διεστραμμένη ιδέα ότι όσο πιο πολύ φαΐ του έριχνα, τόσο πιο μεγάλο θα γινόταν (η γιαγιά μου φταίει για αυτή την λανθασμέ...

Νιώθω μία αλλαγή

στην ατμόσφαιρα που δεν μπορώ να προσδιορίσω. Λες και αναπνέω πιο καθαρό αέρα, ή λες και τα πνευμόνια μου έχουν ξαφνικά περισσότερο χώρο. Το σφίξιμο έχει σχεδόν εξαφανιστεί. Νιώθω πολύ καλύτερα. Δεν ξέρω αν έχει να κάνει με το γεγονός ότι ξεκουράζω το κεφάλι μου βγάζοντας εδώ τις σκέψεις μου. Αν εξαιρέσουμε δηλαδή το ότι έχει χαλάσει ο ύπνος μου λίγο, νιώθω ότι όλα είναι/θα πάνε καλά.  Η σημερινή σκέψη του πρωινού καφέ είναι ότι η χαρά και η ευτυχία είναι δύο μη ταυτόσημες έννοιες. Δεν την έχω ολοκληρώσει ακόμα γιατί σκέφτομαι και άλλα πράγματα παράλληλα. Μου έχει λείψει πολύ ένα ταξίδι. Σκέφτομαι τί μου αρέσει στα ταξίδια. Μου αρέσει να δοκιμάζω καινούργια φαγητά και να βλέπω πώς το μέρος που επισκέπτομαι είναι διαφορετικό από αυτό που είμαι. Να παρατηρώ τους ντόπιους και το πώς κινούνται. Τις προάλλες περίμενα το τρόλεϊ στο Ζάππειο και βρήκα 10€ στο δρόμο. Τα πήρα και τα καθάρισα στο σπίτι επειδή ήταν στην άσφαλτο. Με αυτά τα χρήματα πήρα καφέδες για όλους μας στο γραφείο. Ένιωσα...

Μπορεί να μην έχει νόημα

να ελπίζω για τίποτα. Μπορεί να πρέπει απλά να έχω το κεφάλι κάτω και να κάνω ό,τι πρέπει να γίνει. Μπορεί η λύση να είναι να ζήσω με οδηγίες χρήσεις, με λίστα: Πήγαινε για δουλειά Κοινωνικοποιήσου για τουλάχιστον δύο ώρες Πιες αρκετό νερό Κοιμήσου τουλάχιστον 7 ώρες Μην ενοχλήσεις κανέναν Μπορεί να με κοροϊδεύω όταν χαίρομαι, να προσπαθώ να κάνω αυθυποβολή. Μπορεί να ΝΟΜΙΖΩ ότι χαίρομαι, επειδή ΠΡΕΠΕΙ να χαρώ, γιατί ένας ΦΥΣΙΟΛΟΓΙΚΟΣ άνθρωπος θα χαιρόταν. Μπορεί να είναι όλα μία ματαιότητα. Μπορεί να μην αξίζει τον κόπο ούτε το πλάνο, ούτε η προσπάθεια, ούτε τίποτα. Θα πεθάνω αργά ή γρήγορα, γιατί φτιάχνω ό,τι φτιάχνω; Στον τάφο θα τα πάρω; Δεν θα έχω καν τάφο, αφού θέλω να με κάψουν και να με σκορπίσουν. Παιδιά δεν ξέρω αν θέλω να κάνω γιατί πιέζομαι, οπότε δεν θα έχω να τα κληροδοτήσω κάπου όλα αυτά. Οπότε, πες μου, ποιο είναι το νόημα; Όταν δεν νιώθεις τίποτα και δεν κάνεις τίποτα, δεν πονάει και δεν υπάρχει τίποτα.