Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Έρχονται εκείνες οι μέρες

Που ο ήλιος πολεμάει το σκοτάδι κάθε μέρα και λίγο παραπάνω. Που θέλω να φύγω, να φύγω όσο πιο μακρυά μπορώ, θέλω να πάω κάπου που να είναι λιακάδα και να έχει φύση και χρώματα. Θέλω να στρέψω το κορμί μου προς τον ήλιο που λάμπει, να ανοίξω τα χέρια μου και να κλείσω τα μάτια και να μείνω εκεί, να νιώθω το απαλό αεράκι και να ακούω το θρόισμά του γύρω μου. Θέλω να νιώσω τη ζέστη αυτή σε κάθε μου κύτταρο, θέλω να τυλίξει την καρδιά και το μυαλό μου.

Θέλω να εισπνεύσω Φως. Θέλω να ζήσω, θέλω τόσο πολύ να ζήσω, αλλά έχω κουραστεί.

Η μία μέρα διαδέχεται την άλλη χωρίς καμία αλλαγή και εξέλιξη. Ξημέρωσε, σήκω. Πάρε τα ρούχα που έχεις βγάλει στην άκρη από χθες. Ισιωσε τον γιακά, βάλε το νερό στον βραστηρα. Μιάμιση δόση καφέ σήμερα, γιατί ήταν κομματάκι πιο δύσκολο να σύρεις το κουφάρι σου από το κρεβάτι στην κουζίνα. Γράψε λάθος - διπλή δόση καφέ σήμερα. Βάλε λίγη μουσική, μην βάλεις καθόλου μουσική. Δεν έχω όρεξη να ακούσω ούτε το σφύριγμα της ανάσας μου. Αφήστε με να γυρίσω πίσω στο κρεβάτι, δεν θέλω να πάω πουθενά, σταματήστε να μου ζητάτε πράγματα που δεν θέλω να σας δώσω. 

Θέλω μια παύση, θέλω να πέσω σε ένα βολικό κώμα, ίσα να ξαποστάσω λίγο και μετά θα έρθω πίσω πάλι, το υπόσχομαι. Θέλω την ανυπαρξία αλλά φοβάμαι τόσο πολύ τον θάνατο. Θέλω να αναπνεύσω αλλά μου σφίγγουν τη θηλιά στο λαιμό όλο και πιο πολύ κάθε φορά που ξεθαρρευω. Θέλω μια αγκαλιά. Θέλω πολλές αγκαλιές. Θέλω αγάπη και στοργή. Θέλω να νιώσω ευτυχία αλλά νιώθω μόνο απογοήτευση και στεναχώρια και μοναξιά. Αφήστε με να πάρω μία ανάσα, μισή ανάσα. Αφήστε με να βρέξω τις πατούσες μου εκεί που σκάει το κύμα και να το κλωτσησω λες και κάτι κακό μου έχει κάνει. 

Σφίγγει μια μέγγενη την καρδιά μου και όλα πάνε καλά αλλά όλα πάνε σκατα και θέλω να με αφήσετε ήσυχη αλλά σας παρακαλώ δεν θέλω να μείνω μόνη και συγγνώμη, δεν το εννοούσα. Μην με αφήσετε πίσω, θα κάνω τα πάντα αλλά φοβάμαι και δεν ξέρω τι θέλω αλλά θέλω τόσα πολλά και με πνίγουν όλα μαζί λίγο λίγο. Δεν θέλω να θέλω τίποτα. Δεν θέλω να νιώθω τίποτα. Θέλω να είμαι ένα ρομπότ. Όχι, δεν θέλω να είμαι τίποτα.

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
I think we could all use a break right now. Hang in there!
Ο χρήστης Thunder είπε…
Ας τρέξουμε όλοι γυμνοί στα λιβάδια.

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το κλωσοπουλάκι και άλλα ψυχολογικά τραύματα

Επειδή οι μαλακίες που έκανα σαν παιδί αρέσουν, αποφάσισα να γράψω κι άλλες. Α! Να προειδοποιήσω σ' αυτό το σημείο ότι σε μερικά σημεία δεν υπάρχει συνοχή και οι σκέψεις φαίνονται λιγάκι μπερδεμένες. Δεν έπρεπε να πιω καφέ σήμερα. Πάμε λοιπόν! Πάντα μου άρεσε η ιδέα των κατοικίδιων. Προσοχή: όχι η φροντίδα και η περιποίηση που χρειάζεται ένα κατοικίδιο, αλλά αυτή η διαστρεβλωμένη εικόνα που έχουμε όλοι στο μυαλό μας όταν ακούμε τις λέξεις "σκύλος", "γάτα" κ.τ.λ. Ξέρετε, αυτή την εικόνα που μας έχουν περάσει οι αμερικάνικες ταινίες . Το θέμα όμως είναι ότι δεν είναι όλοι οι άνθρωποι καλοί στο να φροντίζουν μη ομιλούντα έμβια όντα. Αυτό δεν είναι κάτι κακό, βέβαια, αρκεί να το συνειδητοποιήσει κανείς έγκαιρα. Πριν θάψει ένα κλωσόπουλο και δύο χρυσόψαρα, ας πούμε... Όταν μου πήρε η Μαμά Ηρώ το πρώτο μου χρυσόψαρο, ήμουν τεσσάρων χρονών. Είχα μια διεστραμμένη ιδέα ότι όσο πιο πολύ φαΐ του έριχνα, τόσο πιο μεγάλο θα γινόταν (η γιαγιά μου φταίει για αυτή την λανθασμέ...

Προειδοποίηση: Εορταστικό ποστ Νο1

Φέτος είναι τα δεύτερα Χριστούγεννα που γιορτάζει αυτός ο ναός νοημοσύνης και εκλεπτυσμένου χιούμορ! Γι' αυτό εννοείται πως θα αλλάξει το layout, θα σας σκοτίσω με τα εορταστικά ποστς, κ.ο.κ. Τα Jumbo έχουν βγάλει φέτος αυτά τα αυτοκόλλητα «ρολογάκια» που σου λένε πόσες μέρες απομένουν μέχρι τα Χριστούγεννα. Αγαπητά Jumbo, μας κακομαθαίνετε! Δυστυχώς όταν δεν είσαι παιδάκι πια δεν είναι πρέπον να χοροπηδάς σαν κατσίκι βλέποντας τις στολισμένες βιτρίνες, οπότε θα αρκεστώ και φέτος στο να τσιρίζω άναρθρα από ενθουσιασμό. Φέτος θα πάρω έναν κόκκινο σκούφο τύπου Άγιος Βασίλης και θα τον φοράω ανήμερα Χριστούγεννα ΚΑΙ Πρωτοχρονιά! Αυτά για σήμερα...

Η βλαμμένη μανάβισσα.

Μ' είχαν πιάσει οι καλές μου σήμερα και είπα να πάω να κάνω κάτι ψώνια για το σπίτι. Θα μαγείρευα κιόλας κοτόπουλο και ήθελα τρία καρότα και μία πιπεριά Φλωρίνης. Το σημειώνουμε αυτό. Πρώτα πέρασα απ' τη μανάβισσα, και αφού διάλεξα αυτά που ήθελα και πάω να τα ζυγίσω, της δίνω πενηντάρικο για πράγματα που στοίχιζαν τρία ευρώ. Είχα και το απολογητικό βλέμμα τύπου «θα σε ταλαιπωρήσω λίγο με τα ρέστα». Ήμουν ευγενέστατη!  Οπότε μου αρπάζει τη σακούλα απ' τα χέρια και μου λέει «ΦΥΓΕ!» Κάγκελο εγώ. Άλλα όχι κυρία μου! Δεν θα μου χαλάσεις εσύ τη μέρα! Της είπα να πάω να πάρω κάτι χαρτικά που ήθελα, να χαλάσω λεφτά και να γυρίσω, και γυρίζει με υφάκι και μου λέει «κάνε ό,τι θες, δεν μ' ενδιαφέρει»  Αγαπητή κυριούλα. ΣΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ. Γιατί ακριβώς στο επόμενο τετράγωνο από σένα έχει ανοίξει σούπερ μάρκετ, και επίσης ανάμεσα σε σένα και το εν λόγω σούπερ μάρκετ κάθε Σάββατο έχει λαϊκή! Οπότε, επειδή -αν δεν απατώμαι- το μαγαζί σου έτσι κι α...