Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το ζαχαροπλαστείο.

Χθες ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στο 2ο έτος.

Αρκετά τρομακτικό, γιατί μετά άρχισα να σκέφτομαι το επαγγελματικό μου μέλλον και το πως μπορεί να τα φέρει η ζωή γενικότερα. Και μετά με έπιασε ο συνηθισμένος φόβος που με πιάνει ότι δεν θα πάρω ποτέ πτυχίο, οπότε λέω τι γίνεται τώρα;

Θ' ανοίξω ζαχαροπλαστείο/καφετέρια. Να εξηγήσω. Το μαγαζί στην είσοδο θα είναι ένα συνηθισμένο ζαχαροπλαστείο, αλλά θα μπαίνεις σ' έναν διάδρομο και θα σε οδηγεί σε μία εσωτερική καφετέρια γεμάτη πουφ και πολύχρωμες κούπες.

Και όλοι θα είναι ξυπόλητοι! Θα είναι σαν το μπόουλινγκ που υποχρεούσαι να φορέσεις εκείνα τα χαζά παπούτσια, αλλά εδώ θα μένεις με τις κάλτσες και θα έχει πολύ μαλακά χαλιά. Και πολλά χρώματα. Πάρα μα πάρα πολλά χρώματα. Και πολλά γλυκά!

Θα μου πεις τι τα γράφω όλα αυτά τώρα; Ψαρεύω πελάτες, βέβαια! Λίγα χρόνια νωρίτερα μεν, αλλά και πάλι!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Είμαι ένας τυχαίος αναγνώστης που βρήκα τυχαία το blog σου και διάβασα τυχαία κάποια άρθρα. Λάτρεψα το ζαχαροπλαστίο/καφετέρια σου.
Όταν το ανοίξεις πόσταρε εδώ.
Τα λέμε!
Ο χρήστης Alexandra είπε…
Είμαι στο 3ο έτος και αγχώνομαι και εγώ για το μέλλον!
Τί ωραίο ζαχαροπλαστείο!! Μου θυμίζει Alice in wonderland! :)
Ο χρήστης Arven είπε…
Τώρα κατάλαβα γιατί με έχεις από κοντά! ΑΡΝΟΥΜΕ κυρία μου! ΑΡΝΟΥΜΕ! :P
Ο χρήστης Thunder είπε…
>Ανώνυμε: Η τύχη ήταν με το μέρος μου σήμερα δηλαδή! Μ' αρέσει όταν βρίσκουν από τύχη το blog μου ανάμεσα σε τόσα και τόσα που υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι γίνομαι διάσημη. Ναι!!!! :D

>Αλεξάνδρα: Να μαντέψω ότι θα σε έχω συχνή πελάτισσα τότε :)

>Αλέξανδρε: Άν θες να ξέρεις έχω κι εγώ ταλέντο στη ζαχαροπλαστική! Θα ανεβάσω και πειστήρια, αν και τα 'χεις δει ήδη! :Ρ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Χωρίς να το καταλάβω πήρα αρκετά σοβαρά τη λίστα.

Και έχω κάνει κάποια βασικά βήματα για την εκπλήρωσή της. Πράγμα που δεν περίμενα απ' τον εαυτό μου γιατί είμαι της αναβολής μέχρι αηδίας. Πήγα ( μετά από ΠΟΛΥ σπρώξιμο από τη φίλη Αλέ ) και έκανα ακρόαση ( κατά τη διάρκεια της οποίας πήγα να πάω από καρδιά ) και με πήραν και αυτή τη στιγμή είμαι χορωδός (β' φωνή) και ΓΙΟΥΠΙΙΙ και ουράνια τόξα και ασημί μονόκεροι και νεράιδες και βάφλα μπανάνα-φράουλα-βανίλια με μερέντα και τριμμένο μπισκότο!!! Επίσης έχω αρχίσει να σχεδιάζω (με τη βοήθεια της φίλης Αλέ - εν δυνάμει αρχιτέκτων μηχανικός βεβαίως, βεβαίως!) το σπίτι των ονείρων μου! 

Νομοσχέδιο Αθηνά.

Θυμάμαι μια φορά είχα αγχωθεί πολύ γιατί έπρεπε να βγω να τραγουδήσω μπροστά σε όλο το σχολείο και το βράδυ της παραμονής της γιορτής δεν είχα κλείσει μάτι. Το πρωί τελικά έκανα την άρρωστη και δεν πήγα καθόλου. Δεν με ένοιαξε αν θα έβρισκαν αντικαταστάτρια ή τι θα μου έλεγαν την επόμενη μέρα, αρκεί που το είχα γλιτώσει. Κάτι τέτοιο έχω πάθει και απόψε το βράδυ. Είμαι στο τέταρτο έτος στη λογιστική της Πάτρας και έμαθα ότι η σχολή μου τον Σεπτέμβρη θα φύγει για Μεσολλόγγι. Έχω 15 μαθήματα για πτυχίο (να, το είπα επιτέλους) και πρέπει να τα περάσω όλα τον Ιούνη και τον Σεπτέμβρη για να γλιτώσω όσο γίνεται τα πήγαιν’ έλα. Μετά βέβαια θα έχω και την πρακτική και την πτυχιακή. Άλλο αυτό. Με έχει πιάσει αυτός ο πανικός που μεταφράζεται σε κολικό στομάχου, νεύρα από το πουθενά, σφίξιμο στο στήθος και δύσπνοια. Χθες που το έμαθα δεν μου κόλλαγε ύπνος και τελικά αποκοιμήθηκα με το ζόρι στις έξι το πρωί. Όσο το ξεχνάω είμαι εντάξει αλλά μετά κάτι θα μου το θυμίσει και εύχομα...

Σε σχέση με αυτό που είπα

για τις άσχημες σκέψεις/αναμνήσεις, νομίζω χθες το είπα. Αυτό που έχω καταλάβει είναι ότι κάποια πράγματα εμένα μπορεί να με στεναχωρήσουν πολύ, με βάση τα δεδομένα που έχω μπροστά μου αλλά και το πώς είναι η κατάσταση από τη δική μου σκοπιά. Τα ίδια πράγματα εσύ τα βλέπεις από διαφορετική οπτική γωνία, γνωρίζεις όλα τα δεδομένα και στο τέλος της ημέρας καταλήγουμε στο να έχει τελείως διαφορετική βαρύτητα ένα γεγονός για τον καθένα μας. Για μένα να είναι ένα πολύ σημαντικό/στενάχωρο γεγονός δηλαδή, και για σένα να είναι οριακά αδιάφορο. Παράδειγμα, οι καλοκαιρινές διακοπές σου. Πιστεύω ότι δεν έχεις καταλάβει καν τί με πείραξε εδώ. Πράγμα που με οδηγεί στη σκέψη ότι όλα είναι θέμα επικοινωνίας στο τέλος, που δεν είναι το φόρτε κανενός από τους δυο μας. Είναι που είναι μπλεγμένη η κατάσταση δηλαδή, είναι και αυτό το κομμάτι από πάνω. Αυτά εδώ που γράφω, ας πούμε. Που ξέρω πλέον ότι τα διαβάζεις. Στο μυαλό μου προσποιούμαι ότι δεν τα διαβάζεις, γιατί θέλω να κάνω τον κόπο να βγάλω σιγά σ...