Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το ζαχαροπλαστείο.

Χθες ξαφνικά συνειδητοποίησα ότι βρίσκομαι στο 2ο έτος.

Αρκετά τρομακτικό, γιατί μετά άρχισα να σκέφτομαι το επαγγελματικό μου μέλλον και το πως μπορεί να τα φέρει η ζωή γενικότερα. Και μετά με έπιασε ο συνηθισμένος φόβος που με πιάνει ότι δεν θα πάρω ποτέ πτυχίο, οπότε λέω τι γίνεται τώρα;

Θ' ανοίξω ζαχαροπλαστείο/καφετέρια. Να εξηγήσω. Το μαγαζί στην είσοδο θα είναι ένα συνηθισμένο ζαχαροπλαστείο, αλλά θα μπαίνεις σ' έναν διάδρομο και θα σε οδηγεί σε μία εσωτερική καφετέρια γεμάτη πουφ και πολύχρωμες κούπες.

Και όλοι θα είναι ξυπόλητοι! Θα είναι σαν το μπόουλινγκ που υποχρεούσαι να φορέσεις εκείνα τα χαζά παπούτσια, αλλά εδώ θα μένεις με τις κάλτσες και θα έχει πολύ μαλακά χαλιά. Και πολλά χρώματα. Πάρα μα πάρα πολλά χρώματα. Και πολλά γλυκά!

Θα μου πεις τι τα γράφω όλα αυτά τώρα; Ψαρεύω πελάτες, βέβαια! Λίγα χρόνια νωρίτερα μεν, αλλά και πάλι!

Σχόλια

Ο χρήστης Ανώνυμος είπε…
Είμαι ένας τυχαίος αναγνώστης που βρήκα τυχαία το blog σου και διάβασα τυχαία κάποια άρθρα. Λάτρεψα το ζαχαροπλαστίο/καφετέρια σου.
Όταν το ανοίξεις πόσταρε εδώ.
Τα λέμε!
Ο χρήστης Alexandra είπε…
Είμαι στο 3ο έτος και αγχώνομαι και εγώ για το μέλλον!
Τί ωραίο ζαχαροπλαστείο!! Μου θυμίζει Alice in wonderland! :)
Ο χρήστης Arven είπε…
Τώρα κατάλαβα γιατί με έχεις από κοντά! ΑΡΝΟΥΜΕ κυρία μου! ΑΡΝΟΥΜΕ! :P
Ο χρήστης Thunder είπε…
>Ανώνυμε: Η τύχη ήταν με το μέρος μου σήμερα δηλαδή! Μ' αρέσει όταν βρίσκουν από τύχη το blog μου ανάμεσα σε τόσα και τόσα που υπάρχουν. Αυτό σημαίνει ότι γίνομαι διάσημη. Ναι!!!! :D

>Αλεξάνδρα: Να μαντέψω ότι θα σε έχω συχνή πελάτισσα τότε :)

>Αλέξανδρε: Άν θες να ξέρεις έχω κι εγώ ταλέντο στη ζαχαροπλαστική! Θα ανεβάσω και πειστήρια, αν και τα 'χεις δει ήδη! :Ρ

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το πρόβλημά μου

με όλους εκείνους που με πλησιάζουν, είναι ότι δεν είναι ΕΣΥ. Οπότε, πώς τολμάνε καν να με πλησιάζουν. Κατάλαβες; Κατάλαβα, πες. Δεν έχω φοβία και δεν με νοιάζει καν αν θα βρω ποτέ κάποιον. Με κουράζουν οι πάντες. Μπορεί η αιτία να είναι το ότι είμαι μόνη μου τόσα χρόνια πλέον. Όπως και να χει, δεν θέλω να ασχοληθώ. Συζητήσεις κενού περιεχομένου με άτομα άνευ επιπέδου. Πάλι έξω απ' το σπίτι όλη μέρα σήμερα, πάλι μέσα τώρα. Παραγωγική ενήλικας, σαφώς, σε μετρημένες ποσότητες, ομολογουμένως. Σπίτι καθαρό μέτρια προς καλά, κόκκινες τρίχες να στολίζουν το πάτωμα με τις οποίες δεν ασχολήθηκα σήμερα. Ατάκτως ερριμένες όπως και οι σκέψεις μου που χορεύουν τσάμικο ενώ παίζει μπόσα νόβα. Όχι το κανονικό το τσάμικο, αυτό που κάνει ο πρώτος φιγούρες σε όλο το τραγούδι και οι υπόλοιποι περιμένουν ακίνητοι να τελειώσει επιτέλους, και σχολιάζουν τις κινήσεις του με ύφος Αλέξη Κωστάλα που επαινεί το ορθώς εκτελεσμένο τριπλό άξελ. Εξαιρετική μέρα η σημερινή, 10/10, ειρωνικά μιλώντας.