Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Το καλοκαιράκι...

Μπήκε λοιπόν και επίσημα το καλοκαίρι.. Με το επίσημα εννοώ -βεβαίως, βεβαίως- ότι τελείωσε η εξεταστική και δεν καθόμαστε εμείς οι άμοιροι επιμελείς φοιτητές μέσα να σκάμε σαν τα ποντίκια.

Εγώ γενικά είμαι παιδί του χειμώνα, οπότε σε γενικές γραμμές δεν ενθουσιάζομαι ιδιαίτερα στη θέα της θάλασσας, αλλά φέτος κάτι μ' έχει πιάσει ρε παιδί μου. Αυτό το κάτι που μ' έπιανε μικρή και πασαλειβόμουν με άμμο σαν γυφτάκι. Οπότε το σπίτι μ' έχει χάσει από πελάτισσα.

Κλασσικά βέβαια όπως κάθε χρόνο θα πάθω ωτίτιδα απ' τις πολλές βουτιές. Τι κι αν κλείνω τ' αυτιά μου και τη μύτη μου σαν καμιά γιαγιά; Το νερό βρίσκει και τρυπώνει! Μ' έχουν πιάσει εμένα κάτι πονάκια και την έχω μυριστεί τη δουλειά.

Τώρα που είπα για βουτιές, θυμήθηκα μια φάση όταν ήμουν τεσσάρων χρονών. Μ' έπιασε ένας θείος μου και με πέταξε με φόρα στη θάλασσα για να με «βουτήξει». Ναι. Και το νερό έφτανε μέχρι το γόνατο. Οπότε έπεσα με την πλάτη και μ' ανοιχτά τα μάτια, χτύπησα, και είδα και ένα σωρό μπουρμπουλήθρες!

Σχόλια

Ο χρήστης Alexandra είπε…
Άσχημο πράγμα η ωτίτιδα!
Καλό καλοκαίρι να έχεις!
Ο χρήστης Thunder είπε…
σ' ευχαριστω πολυ! επισης! :)
Ο χρήστης Marianna Papagiannopoulou είπε…
Hahaha!
Oloi pasaleibomaste me ammo akoma k opoios pei oti den to kanei leei psemata!
Egw ftiaxnw kastrakia me ammo!
Wraio kalokairino post! ;)





http://clothes-and-fairytales.blogspot.com/
Ο χρήστης Konstantinos Smanis είπε…
Ήμουν ο μόνος που σιχαινόταν να πασαλείβεται με άμμο? Ακόμα και στα πόδια μου την έσπαγε (κομπλεξικός). Good thing is ότι έχω καταφέρει πλέον να την αγνοώ :P
Ο χρήστης Konstantinos Smanis είπε…
Btw, επειδή ήταν το πρώτο μου σχόλιο αυτό, όταν το'γραφα δεν ήμουν logged in στο Blogger και δε μου'βγαλε καμιά επιλογή "Subscribe to posts" (για να μου'ρθουν ειδοποιήσεις αν μου απαντήσει κανείς). Μήπως να'βαζες κανα κουμπάκι/link; :)
Ο χρήστης Thunder είπε…
να σου πω, σημερα μου τη δινει αφανταστα να γεμιζουν οι πατουσες και τα δαχτυλα μου αμμο και δεν μπορω να το αγνοησω με τιποτα.. παω να το κοιταξω αυτο με το κουμπακι :)

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Το πρόβλημά μου

με όλους εκείνους που με πλησιάζουν, είναι ότι δεν είναι ΕΣΥ. Οπότε, πώς τολμάνε καν να με πλησιάζουν. Κατάλαβες; Κατάλαβα, πες. Δεν έχω φοβία και δεν με νοιάζει καν αν θα βρω ποτέ κάποιον. Με κουράζουν οι πάντες. Μπορεί η αιτία να είναι το ότι είμαι μόνη μου τόσα χρόνια πλέον. Όπως και να χει, δεν θέλω να ασχοληθώ. Συζητήσεις κενού περιεχομένου με άτομα άνευ επιπέδου. Πάλι έξω απ' το σπίτι όλη μέρα σήμερα, πάλι μέσα τώρα. Παραγωγική ενήλικας, σαφώς, σε μετρημένες ποσότητες, ομολογουμένως. Σπίτι καθαρό μέτρια προς καλά, κόκκινες τρίχες να στολίζουν το πάτωμα με τις οποίες δεν ασχολήθηκα σήμερα. Ατάκτως ερριμένες όπως και οι σκέψεις μου που χορεύουν τσάμικο ενώ παίζει μπόσα νόβα. Όχι το κανονικό το τσάμικο, αυτό που κάνει ο πρώτος φιγούρες σε όλο το τραγούδι και οι υπόλοιποι περιμένουν ακίνητοι να τελειώσει επιτέλους, και σχολιάζουν τις κινήσεις του με ύφος Αλέξη Κωστάλα που επαινεί το ορθώς εκτελεσμένο τριπλό άξελ. Εξαιρετική μέρα η σημερινή, 10/10, ειρωνικά μιλώντας.